نقش ذهن آگاهی بر اضطراب کرونا با میانجی گری شفقت به خود

شیوع کرونا ویروس، محدودیت‌های به‌وجودآمده، تعطیلی مراکز آموزشی، ناشناخته‌بودن و ابهامات شناختی این ویروس و نرخ مرگ‌ومیر ناشی از آن، اضطراب بالایی را به افراد وارد می‌کند. این پژوهش با هدف ارایه مدلی برای رابطه بین ذهن‌آگاهی و اضطراب کرونا با میانجی‌گری شفقت به خود و تعیین برازش مدل براساس داده‌های تجربی انجام شد. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود. 380 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه یزد (193 دختر و 187 پسر) با روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به پرسشنامه‌های ذهن‌آگاهی، شفقت به خود و اضطراب کرونا به‌صورت آنلاین پاسخ دادند. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج نشان دادند مدل مفروض با داده‌های تجربی برازش دارد؛ ذهن‌آگاهی به‌طور مستقیم بر اضطراب کرونا اثر معنی‌دار داشت. همچنین، اثر مستقیم شفقت به خود بر اضطراب کرونا معنی‌دار بود. افزون بر این، ذهن‌آگاهی به‌طور غیرمستقیم و ازطریق متغیر میانجی شفقت به خود بر اضطراب کرونا تاثیر داشت.