تاثیر جایگزینی روغن ماهی جیره با لسیتین سویا بر شاخصهای رشد و فعالیت آنزیم های گوارشی تاسماهی جوان ایرانی (Acipenser persicus)

هدف از اجرای این تحقیق،  بررسی تاثیرجایگزینی روغن ماهی جیره غذایی با سطوح مختلف  لسیتین سویا  بر شاخص های رشد و فعالیت آنزیمهای گوارشی تاسماهی ایرانی  بود. تعداد 360 قطعه ماهی با وزن متوسط 09/0 ± 85 گرم،  تحت 6 تیمار غذایی با جایگزینی به ترتیب 0، 2، 4، 6، 8 و 10 درصد روغن ماهی جیره با لسیتین سویا  و در 3 تکرار به مدت 10 هفته غذادهی شدند. بر اساس زیست سنجی پایان دوره بیشترین افزایش وزن، وزن نهایی، طول نهایی و ضریب رشد ویژه ماهیان در تیمار 6 درصد جایگزینی روغن ماهی جیره با لسیتین وجود داشت بود که اختلاف معنی داری را با سایر تیمارها  نشان داد (05/0P≤). در ضریب چاقی ماهیان بین تیمارهای مختلف هیچ اختلاف معنی داری مشاهده نگردید . کمترین ضریب تبدیل غذایی  در تیمار 4  مشاهده شد که با سایر تیمارها اختلاف معنی داری  نشان داد (05/0 P≤). فعالیت آنزیم های گوارشی، لیپاز، پپسین، کیموتریپسین و آمیلاز در بین تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری نداشتند ، لیکن فعالیت آنزیم تریپسین در تیمار 4 (6 درصد لسیتین) بطور معنی داری نسبت به تیمارهای شاهد(بدون لسیتین) و 2 درصد  لسیتین بیشتر بود (05/0 P≤). بطور کلی می توان نتیجه گرفت جایگزینی روغن ماهی تا سطح 6 درصد با لسیتین سویا در جیره غذایی تاس ماهی ایرانی، باعث بهبود شاخص های رشد (افزایش وزن، وزن نهایی، ضریب رشد ویژه) و ضریب تبدیل غذایی و افزایش ترشح آنزیم تریپسین می شود.