بررسی قابلیت تشخیصی سونوگرافی در تشخیص اولیه نفرولیتیازیس: مطالعه امکان سنجی

سی تی اسکن یک روش تشخیصی مهم و استاندارد-طلایی در تشخیص سنگ کلیه و مجاری ادراری است. این تصویربرداری سبب پرتودهی به بیماران و افزایش ریسک ابتلا به سرطان می شود به ویژه در بیمارانی که نیازمند بررسی مکرر هستند. هدف این مطالعه مقایسه توانایی تشخیصی سونوگرافی در کشور نسبت به سی تی برای تشخیص سنگ کلیه در جمعیت بیماران با دردهای کولیکی پهلو است.

در این مطالعه مقطعی گذشته نگر اطلاعات بیماران مشکوک به نفرولیتیازیس که از اول فروردین 1398 تا 31 شهریور 1398 برای انجام سی تی به بیمارستان نمازی شیراز مراجعه کرده بودند به همراه گزارش سونوگرافی آن ها از سیستم پکس جمع آوری شد. برای مقایسه سونوگرافی و سی تی، حساسیت، ویژگی، ارزش پیشگویی مثبت و منفی محاسبه گردید و درصد تفاوت تشخیصی دو مدالیته بررسی شد. کارآیی تشخیصی سونوگرافی در سنگ های با اندازه های مختلف و مکان های متفاوت نیز بررسی شد.

807 بیمار وارد مطالعه شدند. حساسیت، ویژگی، ارزش پیشگویی مثبت و منفی سونوگرافی در تشخیص اولیه سنگ به ترتیب 47/83%، 15/62%، 94/85% و 58/57% تخمین زده شد. تشخیص سونوگرافی تفاوت چشمگیری با سی تی نداشت.23=P و تشخیص های سونوگرافی تنها در 11/2% از موارد با سی تی متفاوت بود. سونوگرافی در تشخیص سنگ های بزرگتر از mm 10 در مثانه و پیشاب راه بیشترین موفقیت را داشت.

نتایج این مطالعه مشخص کرد اگرچه سونوگرافی نسبت به سی تی حساسیت و ویژگی کمتری برای تشخیص نفرولیتیازیس دارد، اما استفاده از سونوگرافی می تواند به عنوان آزمون تشخیصی اولیه در بیماران مشکوک به نفرولیتیازیس مفید باشد.