فراوانی اتیولوژی شکستگی های پاتولوژیکی غیرترومایی دربیماران بستری شده در بیمارستان امام خمینی شهرستان ارومیه

شکستگی های پاتولوژیک به شکستگی های استخوانی غیرترومایی اطلاق می شود که تحت شرایط خاص از جمله متاستازهای سرطانی، استیوپروز، مصرف طولانی مدت داروهای کورتیکواستروییدی، و غیره بروز می کنند. هدف از انجام این مطالعه بررسی علل بروز شکستگی های پاتولوژیک ناشی از بیماری های مختلف در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان آموزشی امام خمینی (ره) شهرستان ارومیه می باشد.

در این مطالعه به روش سرشماری تمامی بیماران مبتلا به شکستگی پاتولوژیک بستری شده در بیمارستان امام خمینی (ره) ارومیه از فروردین ماه سال 1394 تا اسفند ماه سال 1398 مورد بررسی قرار گرفتند. پس از ثبت اطلاعات دموگرافیکی، ارتباط احتمالی علل شکستگی با جنسیت، سن، و محل آناتومیک شکستگی از طریق Chi-square test مورد بررسی قرار گرفت.

در مجموع 168 بیمار با میانگین سنی 1/21±6/58 وارد مطالعه شدند. طبق نتایج به دست آمده در این مطالعه، توزیع فراوانی شایع ترین علل شکستگی پاتولوژیکی به ترتیب مربوط به استیوپروز (3/33%) و متاستاز کارسینومایی (6/28%)، و تومور اولیه (3/11%) بود. مهره های ستون فقرات (1/57%) و ناحیه پروگزیمال گردن استخوان فمور (4/27%) به ترتیب بیشترین محل های آناتومیکی در معرض شکستگی بودند. به طوری که استیوپروز و متاستاز کارسینومای استخوانی به ترتیب بیشترین علل گزارش شده در میان زنان و مردان بود. همچنین، معمول ترین علت شکستگی در سنین زیر پنجاه سال استیوسارکوم اولیه، و در سنین بالای پنجاه سال استیوپروز بود (05/0<P).

در این مطالعه مهمترین علل شکستگی های پاتولوژیکی، استیوپروز و متاستازهای کارسینومایی بودند که در سنین بالای 50 و زیر 50 سال متفاوت بود. طبق نتایج آماری، شایع ترین محل آناتومی در ستون مهره ها و ناحیه پروگزیمال گردن استخوان فمور گزارش شد.