نقش فقه در شناسایی آسیبهای اجتماعی و کنترل آنها
مسیله آسیب های اجتماعی از مهم ترین معضلات تهدیدکننده زندگی اجتماعی است که با از میان بردن نیروها و توانمندی های جامعه، نقش مخربی در سلامت و فرایند توسعه و پیشرفت جامعه دارد. فقر و بیکاری، تکدی گری، فساد اداری، مهاجرت و حاشیهنشینی، اعتیاد، فساد اخلاقی، انحرافات جنسی، دین گریزی، طلاق، دزدی و بیخانمانی از مصادیق بارز آسیب اجتماعی بوده، مولد مشکلات و آسیبهای دیگر نیز به شمار میآید. در این مقاله با طرح این پرسش اصلی که «نقش فقه اسلامی در شناسایی، بررسی زمینهها و اسباب ایجاد و گسترش آسیبهای اجتماعی، و نیز پیشگیری، کنترل و کاهش آنها چیست؟»، کوشش شده با تکیه بر مبانی دینی و آموزه های غنی فقه امامیه، معلوم گردد که فقه توانایی و ظرفیت شایسته ای در این عرصه دارد که کمتر موردتوجه قرار گرفته است. آسیبهای اجتماعی جز با اخلال در یکی از ارتباطات چهارگانه انسان با خدا، همنوعان، طبیعت و خود بروز نمییابد. دانش شریف فقه با نهادهای مختلف و در سطح کلان و خرد میتواند در شناسایی، پیشگیری و درمان آسیبهای اجتماعی نقشی مهم و موثری ایفا کند؛ به شرط آنکه ظرفیت ها و کارکردهای فقه در مواجهه با معضلات و آسیب های اجتماعی به درستی شناسایی و موردبهره گیری قرار گیرد.
آسیب اجتماعی ، کج روی ، آسیب شناسی ، پیشگیری ، آگاه سازی ، توانمندسازی ، فقه
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.