بررسی تاثیر رویکردهای جنسیتی بر دستیابی به توسعه پایدار در سکونت گاه های پیراشهری (مطالعه موردی روستاهای پیرامون کلان شهر کرج)

با آنکه اندیشمندان توسعه همیشه بر تعالی انسان از همه جنبه ها اتفاق نظر داشته اند، در بسیاری از کشورها مسیله جنسیت معیاری برای نابرابری های اجتماعی فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و غیره شده و همین امر خود چالش و معضلی جدی در مسیر دست یابی به توسعه پایدار است. در این میان، روستاها بیشتر، به دلیل فضای جنسیت زدگی، زنان و توانمندی آن ها را در عرصه های گوناگون نادیده می گیرند. این در حالی است که مشارکت زنان هم پای مردان می تواند روند دست یابی به توسعه را تسهیل کند. ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی رویکردهای جنسیتی بر توسعه پایدار در روستاهای پیرامون کلانشهر کرج انجام شده است. روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی و نوع آن از نظر هدف کاربردی است. برای جمع آوری اطلاعات از روش های اسنادی و میدانی استفاده شده است. جامعه آماری ده روستای واقع در بخش مرکزی شهرستان کرج و از مجموع 3 هزار و 987 خانوار ساکن در سکونت گاه های روستایی پیراشهری، با فرمول کوکران، حجم نمونه 228 خانوار برآورد و این افراد با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای آزمودن مدل مفهومی پژوهش و بررسی تاثیر ابعاد پژوهش بر توسعه پایدار از تکنیک حداقل مربعات جزیی و از نرم افزار Smart PLS استفاده شد. با توجه به نتایج، ضرایب t بین متغیرهای اصلی پژوهش، بالای 58/2 بوده؛ یعنی رابطه معنادار و مستقیم است. بدین ترتیب، ابعاد اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و نهادی بر توسعه پایدار تاثیر مثبت و معناداری دارد. مقدار R2 نشان می دهد 7/96درصد توسعه پایدار با دست یابی به ابعاد چهارگانه تبیین شده و بعد اقتصادی با ضریب 88/0 تاثیر بیشتری نسبت به سایر ابعاد بر توسعه پایدار روستایی داشته است. همچنین، نتایج آزمون T با دو گروه مستقل نشان داد که در منطقه مطالعه شده، نوع جنسیت فقط در شاخص اقتصادی و توسعه پایدار تاثیرگذار نبوده است، ولی در سه شاخص اجتماعی، زیست محیطی و نهادی نوع جنسیت تاثیرگذاری معناداری داشته است. لذا کلیه ابعاد ذکرشده از جهت اهمیت و ضرورت، نیازمند برنامه ریزی مدون و نیز اقدام برای ارتقا بوده و بی توجهی به هریک از آن ها می تواند روند بهبود توسعه پایدار روستایی و نیز نقش مثبت رویکرد جنسیت در آن را با چالش و مشکلاتی عدیده مواجه کند.