میزان آمادگی یادگیری الکترونیکی و ارتباط آن با عوامل دموگرافیک دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در دوران همه گیری کرونا

با توجه به قابلیت های آموزش الکترونیکی و فراهم بودن بستر آن، استفاده از آن برای آموزش دانشجویان علوم پزشکی در دوران همه گیری کرونا، مورد تاکید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار گرفت. بنابراین مطالعه حاضر به بررسی میزان آمادگی یادگیری الکترونیکی و ارتباط آن با عوامل دموگرافیک دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در دوران همه گیری کرونا پرداخته است.

مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر بر روی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال تحصیلی 1399-1398 انجام شد که با استفاده از جدول مورگان تعداد 263 نفر از آن ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده، پرسش نامه استاندارد ارزیابی آمادگی یادگیری الکترونیکی واتکینز و همکاران بود. جهت تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون های همبستگی پیرسون، t مستقل و ANOVA استفاده شد.

آمادگی کلی یادگیری الکترونیکی در بین دانشجویان 15/00±103/30 (در سطح متوسط) بود. بیش ترین و کم ترین میانگین به ترتیب مربوط به مهارت ها و ارتباطات پیوسته (4/50±38/67) و انگیزش (3/00±8/14) بود. نتایج مطالعه نشان داد که آمادگی یادگیری الکترونیکی ارتباط معناداری با دوره تحصیلی دارد (0/05< P).

نتایج این مطالعه نشان داد که آمادگی کلی دانشجویان پزشکی این دانشگاه جهت یادگیری الکترونیکی در سطح متوسط و در دوره کارورزی، میزان این آمادگی به طور محسوسی بالاتر از سایر دوره ها بود. از این رو پیشنهاد می شود اساتید جهت افزایش انگیزه دانشجویان حضور خود را پررنگ تر نمایند.