وضعیت یادگیری کارورزان در بخش زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

بررسی وضعیت آموزشی کارورزان در بخش های مختلف از جمله اهداف برنامه ریزان به منظور ارزشیابی آموزشی، جلوگیری از افت کیفیت این آموزش ها و ارائه راه حل در این بخش ها است. این تحقیق به منظور تعیین وضعیت یادگیری کارورزان زن و مرد زاهدان در بخش زنان و زایمان و مقایسه میزان یادگیری این دو گروه و ارائه راه حل برای بهبود کیفیت آموزشی انجام شد.
این مطالعه پیمایشی بر روی کلیه کارورزان (70 نفر شامل 30 مرد و 40 زن) از کارورزان سال تحصیلی 81-80 در دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در شهریور 1381 انجام شد. جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه ای که حاوی سوالاتی در زمینه بیماری ها و اورژانس های شایع زنان و زایمان و شاخص های مختلف یادگیری بوده، انجام شد. برای تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم افزار SPSS نتایج به صورت میانگین و انحراف معیار فراوانی شاخص ها و آزمون مجذور کای استفاده شده است.
میانگین فراوانی شاخص های یادگیری دیدن، بحث بر بالین، اداره کردن زیر نظر اساتید و دستیاران و بطور شخصی در اکثر موارد اورژانس ها و بیماری های شایع زنان و زایمان برای کارورزان مرد کمتر از زنان بود. میانگین فراوانی توانایی اداره کردن مناسب اورژانس های شایع برای کارورزان مرد و زن به ترتیب 12 و 5/70 درصد و در مورد بیماری های شایع به ترتیب 2/14 و 3/59 درصد بود. ارتباط بین شاخص های یادگیری و جنسیت با استفاده از آزمون مجذور کای نشان داد که بین توانایی اداره کردن مناسب و شاخص های یادگیری دیدن، بحث بر بالین، اداره کردن زیر نظر اساتید و دستیاران و اداره کردن بطور شخصی ارتباط معنی داری وجود دارد.
بحث: با توجه به پایین بودن میانگین فراوانی شاخص های دیدن، بحث بر بالین، اداره کردن زیر نظر اساتید و بطور شخصی در مردان و نیاز به خدمت رسانی آنان در مناطق محروم و دور افتاده، لازم است که در جهت ارتقای این آموزش ها تلاش لازم صورت گیرد.