الگوی بومی بازارگرایی برای شرکت های دانش بنیان ایران

هدف این پژوهش، کشف و معرفی الگوی بومی و رویکرد خاص بازارگرایی برای شرکت های دانش بنیان ایران در طی یک پژوهش کیفی و آزمون فرضیه ها و برازش مدل با انجام یک پژوهش کمی است.پژوهش حاضر از نوع روش تحقیق ترکیبی و مشتمل بر دو رهیافت کیفی و کمی است. در بخش کیفی پژوهش ضمن مطالعه اسناد و مدارک، مرور ادبیات نظری، انجام مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با خبرگان و صاحبان شرکت های دانش بنیان ایران از قابلیت های نرم افزار MAXQDA 2020 برای کدبندی مصاحبه ها استفاده شده و سپس با بهره گیری از روش نظریه زمنیه ای، مدل خاص بازارگرایی برای این گونه شرکت ها طراحی و ارایه شده است. در بخش کمی نیز از قابلیت نرم افزارهای SPSS برای تحلیل آمار توصیفی داده ها و SmartPLS3 برای تحلیل آمار استنباطی داده ها، انجام آزمون فرضیه های پژوهش، تعیین اعتبار و میزان برازش مدل مفهومی بهره گرفته شده است. کدهای اساسی، نظری و هسته ای این مصاحبه ها، در فرایند کدگذاری باز، محوری و گزینشی استخراج شده اند. از آنجا که تمامی مطالعات پژوهشی مبتنی بر یک چارچوب نظری، مدل مفهومی یا نقشه ذهنی است که متغیرهای تحقیق و روابط علی محتمل میان آنها را تبیین می کند، پژوهش حاضر با بهره بردن از یک لنز نظری پراگماتیستی و رویکرد کثرت گرایی نشان می دهد که میان سازه بازارگرایی و سازه های آشفتگی بازار، آشفتگی تکنولوژیکی و شدت رقابت بعنوان پیشایندهای بازارگرایی و نیز با عملکرد کسب و کار بمثابه پسایند بازارگرایی پیوند همکنشی مثبت و معنی دار وجود دارد.