گفتمان عدالت در حوزه مسکن در برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بعد از انقلاب اسلامی ایران

مسکن امروزه یکی از دغدغه های مهم بخش عمده ای از خانوارهای ایرانی و به عنوان یک مساله اجتماعی قلمداد می گردد، مقاله حاضر به بررسی گفتمان عدالت در حوزه مسکن در برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با استفاده از تحلیل گفتمان «لاکلاو و موفه» می پردازد، این شیوه تحلیل با رویکرد کیفی در راستای پاسخگویی به این سوال است که اساسا دولت های بعد از انقلاب چه رویکردی به مقوله «مسکن» داشته اند؟ بر این اساس، یافته های حاصل از تحلیل گفتمان بر روی متون شش برنامه توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران که مبین رویکرد «دولت های سازندگی، اصلاحات، اصول گرای عدالت محور و اعتدال» به مقوله «مسکن» است، حاکی از آن است که دال شناور «عدالت اجتماعی»، ذیل گفتمان کلان انقلاب اسلامی، در قالب نشانه مرکزی «عدالت در برخورداری از مسکن» مسدود و در مفصل بندی این گفتمان، حول نشانه مرکزی مذکور، نظام معنایی ای متشکل از دال های اصلی «انبوه سازی مسکن»، «طرح مقاوم سازی و بهینه سازی مسکن»، «مسکن مهر» و «مسکن اجتماعی-حمایتی» شکل گرفته است.