چگونگی رویداد سیاستگذاری سلامت در بستر نظام قدرت: تحلیل گفتمانی طرح تحول نظام سلامت در دولت یازدهم و دوازدهم

طرح تحول نظام سلامت به عنوان مهم ترین دستاورد دولت روحانی تا واپسین روزهای ریاست جمهوری او خوانده می شد. این طرح با توجه به شرایط بین المللی و داخلی کشور در عرصه بهداشت و درمان به عنوان اصلی ترین برنامه دولت یازدهم در عرصه سیاست داخلی بلافاصله پس از آغاز به کار دولت کلید خورد و توانست عرصه ای مستعد برای هویت سازی دولت فراهم آورد. این مقاله با اتخاذ چارچوب مفهومی سلامت و سیاست سعی در ترسیم این رابطه در سطح نظری دارد. روش تحلیل گفتمان تاریخی برای تحلیل مناسبات سیاسی در اجرای طرح تحول نظام سلامت به کار گرفته شده است. یافته ها نشان می دهد، دولت یازدهم از طریق چارچوب استراتژیک وضع نامطلوب موجود، پیشرفت و توسعه توانست حمایت های گفتمانی لازم برای تصویب و اجرای طرح تحول نظام سلامت را فراهم آورد و تصور موفقیت آمیزی از اجرای طرح ایجاد کند. اما در ادامه از آن به عنوان ابزاری جهت مشروعیت بخشیدن به اقدامات دولت در عرصه سیاست خارجی، انتقاد به ساختار سیاسی و فرهنگی موجود در جامعه، حذف رقبا و منتقدان و بنا نهادن خودی مثبت و برساخت دیگری منفی در عرصه سیاسی استفاده کرد. اقدامی که به تدریج باعث واگرایی گفتمانی و از دست رفتن حمایت های لازم برای اجرای طرح تحول سلامت شد و در عرصه بهداشتی و درمانی انسداد های جدی را پیش آورد.