بررسی کارایی فنی بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی استان کهکیلویه و بویراحمد در بحران کووید-19

بیمارستان ها به عنوان مهمترین بخش اجرایی در سیستم های بهداشت و درمان در بحران کووید-19 با تقاضای ناگهانی مواجه شدند و منابع و تجهیزات بیمارستان را به منظور ارایه خدمات درمانی به بیماران کرونایی صرف نمودند، اما با توجه به اینکه ارایه خدمات، متمرکز بر بیماران کرونایی بود؛ کارایی بیمارستان ها طی این بحران مشخص نبود. هدف از پژوهش حاضر بررسی کارایی فنی بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی کهکیلویه و بویراحمد و همچنین واحدهای تصویربرداری به عنوان مهمترین بخش تشخیصی در بحران کووید-19 بود. 

 پژوهش حاضر از نوع مطالعات کمی و گذشته نگر بود و کارایی فنی 6 بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی کهکیلویه و بویراحمد را بررسی نمود. علاوه بر این کارایی فنی واحدهای تصویربرداری (سی تی اسکن، رادیولوژی و سونوگرافی) نیز در بیمارستان های مورد مطالعه بررسی شد. کارایی فنی براساس داده ها و ستانده های متفاوت طی بحران کووید-19 به صورت تعریف سناریوهای مختلف محاسبه و مقایسه شدند. مدل مورد استفاده در این پژوهش DEA چند مرحله ای بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل حداکثر سازی ستانده و بازدهی متغیر نسبت به مقیاس استفاده شد. داده های مربوطه برای دوره یکساله، از مهر ماه 1399 تا مهر ماه 1400 جمع آوری شد. کارایی فنی با استفاده از نرم افزار Deap1-2 محاسبه شد.

 میانگین کارایی فنی بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی کهگیلویه و بویراحمد در بحران کووید-19 0/80 و در حد قابل قبولی بود. میانگین کارایی واحدهای سی تی اسکن، سونوگرافی و رادیولوژی در بیمارستان های مورد مطالعه و براساس سناریوهای تعریف شده به ترتیب 0/44،0/67 و 0/40 بود که نشان می دهد واحد های سونوگرافی و رادیولوژی از کارایی فاصله دارند.

بیمارستان های مورد مطالعه و همچنین واحدهای سی تی اسکن در بحران کووید-19 کارا بودند. بررسی بازدهی نسبت به مقیاس نشان داد تنها بالا بردن ظرفیت های بیمارستانی که ازجمله آن ها افزایش تعداد تخت و همچنین تعداد تجهیزات است منجر به افزایش کارایی نخواهد شد. توجه به نیازهای جامعه تحت پوشش و تامین منابع براساس آن می تواند منجر به کارایی فنی بیمارستان ها گردد.