بازسازی معنایی خودکشی از منظر زنان استان ایلام (روایتی بوم آور)

هدف پژوهش حاضر بازسازی معنایی خودکشی از منظر زنان استان ایلام است و تلاش می کند با به پرسش نهادن این مسیله، روایتی بوم آور از مشکل خودکشی را در این سرزمین، ارایه نماید. پارادایم پژوهش برساختی و تفسیری است؛ رویکرد پژوهش کیفی است، استراتژی پژوهش از نوع گراندد تیوری است و تاکتیک پژوهش از نوع تحلیل محتوای پنهان است. میدان موردمطالعه شامل تمامی زنانی است که از گذشته تاکنون، در قلمرو استان ایلام اقدام به خودکشی کرده اند. روش چگونگی انتخاب سوژه های مورد مطالعه بر مبنای نمونه گیری هدفمند و نمونه گیری نظری است که از نمونه گیری هدفمند برای گزینش افراد مورد مطالعه و از نمونه گیری نظری، برای تشخیص تعداد افراد یعنی محل داده های مورد نیاز و یافتن مسیر استفاده شده است. تعداد نمونه تا مرحله اشباع نظری برابر با 61 نفر برآورد شد. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته است که به صورت انفرادی با سوژه های موردمطالعه، انجام گرفته است. فرمت داده ها در قالب صوت بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از سه مرحله کدگذاری طرح نظام مند اشتراوس و کوربین استفاده شده است و در مرحله کدگذاری باز 165 مفهوم و در مرحله کدگذاری محوری 12 زیرمقوله و28 مقوله استخراج گردیده است. پس از باهم بینی مقولات تحقیق، مقوله هسته یا نظریه برآمده از مقولات تحت عنوان «تجربه مدرنیته بی قواره» نامگذاری گردید. بر مبنای این نظریه، مدرنیته بی قواره زیست جهان پیشین جامعه ایلام را دچار آشفتگی نمود و با ورود شتابان خود به آن بسترهای انشقاق اجتماعی و فرهنگی را فراهم و منشا آسیب ها و کجروی های اجتماعی شد که پدیده خودکشی زنان یکی از مصادیق آن است.