طراحی مدل راهبردی تصمیم گیری سرمایه گذاران مخاطره پذیر در انتخاب کسب و کارهای نوپا در ایران با تاکید بر دوران تحریم

دراین مقاله مساعی نویسندگان طراحی مدل راهبردی سیاستگذاری سرمایه گذاران مخاطره پذیردرانتخاب کسب وکارهای نوپا در ایران با تاکیدبردوران تحریم می باشدروش تحقیق آمیخته اکتشافی (کیفی -کمی) است.جامعه آماری بخش کیفی 30 نفرازاساتی دانشگاهی ونخبگان اجرایی رشته های مدیریت ودربخش کمی 150نفرازنخبگان حوزه سرمایه گذاری بوده است دربخش کیفی بااستفاده ازروش گلوله برفی تارسیدن به اشباع نظری با16خبره،مصاحبه عمیق انجام ودربخش کمی،برای سنجش مدل،پرسشنامه محقق ساخته ای باروش نمونه گیری خوشه ای نسبی دربین 90 نفراز نمونه ها توزیع گردیدروایی پرسشنامه باروش صوری- محتوایی و پایایی آن باروش آلفای کرونباخ موردتاییدقرارگرفت.داده هاباروش تحلیل عاملی اکتشافی وتاییدی بانرم افزارهای SPSS وAMOS تحلیل گردید.نتایج بخش کیفی حاکی ازآن بوده که مدل راهبردی سیاستگذاری سرمایه گذاران مخاطره پذیردرکسب وکارهای نوپا درایران دردوران تحریم دارای 16 بعدمی باشد:متغیرهای علی (عامل بهبودوتوسعه مستمرسرمایه گذاری مخاطره پذیر،سرمایه گذاری، بهره برداری وحمایت ازساختار هوشمند کسب و کار، ساختار وانباشت اقتصاد شرکت های سرمایه گذار مخاطره پذیر و بهره برداری وحمایت ازمراکزخصوصی)،متغیرهای زمینه ای (تحلیل بازارومشتری، تحلیل و بخش بندی بازاردیجیتال پویای پایدارتوسعه وحفظ رابطه بامشتری ومهارت ومدیریت سازمان) متغیرهای مداخله ای (تنظیم وحفظ سیاست جهت عبور ازمحدودیت ها، پیش بینی جهت تشکیل ساختارسازمان دانش بنیان، نیروی انسانی کارآمد و توسعه روند تولید)، متغیرهای راهبردی (تحلیل وتوسعه بهینه محصولات، شناخت تهدیدات و چالش ها، راهبردهای های نوآرانه، شناخت و تامین منابع مالی) وپیامد (افزایش سرمایه گذاری ها، بهبود اشتغال زایی،توسعه همه جانبه طرح های نوآورانه وتحقق توسعه).نتایج بخش کمی نشان دادتمامی ابعاد مدل راهبری پژوهش، موردتاییدواقع شدند.