تحلیل پویای الگوی انتقال نااطمینانی در بخش‏های مالی، مسکن و اقتصاد کلان

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی سرایت نااطمینانی بین بخشی (مالی، مسکن و اقتصاد کلان) با استفاده از رویکرد پویا می‏باشد. در این راستا با استفاده از داده‏های ماهانه در دوره زمانی 1387:1 تا 1398:12، روش همبستگی شرطی پویا (DCC - GARCH) و تجزیه واریانس خطای پیش‏بینی تعمیم‏یافته (GFEVD)، رابطه کل پویا و همچنین رابطه پویای جهت‏دار جفت شاخص‏های نااطمینانی بین بخش‏های مذکور بررسی می‏شود. نتایج این پژوهش نشان می‏دهد بخش مسکن، به استثنای ابتدای سال 1387 در کل دوره مورد بررسی، به صورت خالص دریافت‏کننده نااطمینانی از دو بخش دیگر می‏باشد. همچنین نتایج پژوهش حاضر بیانگر نقش دوگانه بخش مالی در ساز و کار انتقال نااطمینانی بین بخشی است به طوری که در مقاطعی به صورت خالص دریافت‏کننده نااطمینانی و در مقاطعی (از جمله سال‏های 1397 و 1398) به صورت خالص منبع و انتقال‏دهنده نااطمینانی در سیستم سه شاخصی مورد بررسی بوده‏است. نااطمینانی تورم نیز به عنوان شاخص نااطمینانی اقتصاد کلان منبع عمده نااطمینانی و انتقال‏دهنده نااطمینانی به بخش‏های مالی و مسکن است.