مطالعه در معماری ایران، برای فهم رابطه ریاضی و هندسه در شکل گیری آن

معماری، هنر و دانش سامان‌دهی و نظم دادن به فضا است؛ با نگاهی گذرا به بناها و آثار دوره‌های مختلف معماری، شاهد آن هستیم که معماران و هنرمندان دوره‌های مختلف، برای رسیدن به این هدف، از علوم و ابزارهای مختلفی استفاده می‌کردند که یکی از مهم‌ترین آن‌ها، بهره‌گیری از دانش ریاضیات و هندسه می‌باشد که تاثیر بسزایی در مراحل مختلف خلق یک اثر معماری دارد. بررسی دلایل اهمیت هندسه در هنر و معماری و شکل‌های انعکاس آن در کل ساختار و اجزای بنا، با توجه به فرهنگ و ارزش‌های حاکم بر جامعه، مهم است. در دوره‌های اخیر، با بررسی بناهای موجود، شاهد کمرنگ شدن و تغییر نحوه استفاده از هندسه در رابطه با معماری و شهرسازی هستیم که اکثرا باعث ایجاد آشفتگی و ناهماهنگی در معماری و شهرسازی ایران شده است. در این پژوهش با پاسخ به این سال که ریاضیات و هندسه چه نقش و تاثیری بر شکل‌گیری معماری داشته و معماران در چه زمینه‌هایی از آن بهره می‌بردند، سعی می‌گردد تا با دسته‌بندی کاربردهای هندسه در معماری بتوان گامی در جهت حفظ یکپارچگی و شکوه معماری ایران برداریم. این تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی بوده و هدف از آن شناخت رابطه میان هندسه و ریاضیات با معماری است. یافته‌ها نشان‌دهنده این است که انسان همواره با هندسه آشنا بوده و در هر دوره متناسب با نیازهای خود و امکاناتی که در اختیار داشته در زمینه‌های مختلف از دانش هندسه و ریاضیات بهره گرفته است؛ که می‌توان آن‌ها را در سه مقیاس کلان (طراحی شهری)، میانه (معماری) و خرد (تزیینات و هنرهای وابسته به معماری) دسته‌بندی نمود که ارتباط میان این سه مقیاس نیز همواره توسط هندسه تامین می‌شود.