الگوی روابط ساختاری انسجام/سازش یافتگی خانواده، خودپنداره تحصیلی و مقبولیت اجتماعی با سازگاری با مدرسه: نقش میانجی اشتیاق تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی روابط ساختاری انسجام و سازش یافتگی خانواده و مقبولیت اجتماعی با سازگاری با مدرسه: نقش میانجی اشتیاق و خودپنداره تحصیلی انجام گرفت.روش ها: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. کلیه دانش آموزان پایه های پنجم و ششم مدارس ابتدایی شهر اردبیل در سال تحصیلی 97-96 جامعه آماری پژوهش حاضر را تشکیل دادند  (5237=N).  تعداد 268 نفر از این افراد به شیوه نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شده و در پژوهش حاضر شرکت کردند. برای جمع آوری داده ها از ابزارهای زمینه یابی سازگاری دانش آموزان، پرسش نامه خودپنداره تحصیلی، پرسش نامه اشتیاق به مدرسه، پرسش نامه مقبولیت اجتماعی و مقیاس ارزیابی انسجام و سازش یافتگی خانواده استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزارهای SPSS23 و لیزرل7/lisrel8 تجزیه وتحلیل شد.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که مدل ساختاری سازگاری با مدرسه بر اساس انسجام خانواده، مقبولیت اجتماعی و خودپنداره تحصیلی با میانجیگری اشتیاق تحصیلی از برازش مناسبی برخوردار است. این نتایج نشان داد که انسجام خانواده، مقبولیت اجتماعی و خودپنداره تحصیلی هم اثر مستقیم و اثر غیرمستقیمی با میانجیگری اشتیاق تحصیلی بر سازگاری با مدرسه داشت. سازش یافتگی خانواده نیز تنها تاثیر مستقیمی بر سازگاری با مدرسه داشت(05/0>p).  نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سیستم های خانوادگی منسجم و حمایت کننده و مقبولیت اجتماعی و خودپنداره تحصیلی دانش آموزان می تواند هم طور مستقیم و هم با میانجیگری اشتیاق تحصیلی در سازگاری دانش آموزان با مدرسه نقش داشته باشد.