بررسی آزمایشگاهی و تحلیلی تاثیر محصورشدگی بر رفتار تیرهای بتنی مسلح شده با میلگردهای پلیمری شیشه ای

میلگردهای پلیمری مسلح الیافی شیشه ای(GFRP) مقاومت کششی بالا و مقاومت زیاد در برابر خوردگی دارند در این پژوهش، به بررسی اثرات محصورکنندگی میلگردهای عرضی فولادی تیرهای بتنی مسلح شده با میلگردهای طولی پلیمری شیشه ای پرداخته شده است برای این منظور شش نمونه ی تیر بتنی با ابعاد مقطع عرضی 20 و 30 سانتی متر و طول دهانه ی بارگذاری 2 متر ساخته شدند. میلگردهای طولی تیرها دارای سطح مقطع عرضی با مقدارهای 7/1، 6/2 و 5/3 برابر مقدار متوازن بودند. میانه ی سه تا از تیرها به کمک خاموت های فولادی با فاصله ی کم، مسلح شدند. این نمونه ها دورگیر شده نامیده شدند. نمونه ها به صورت استاتیکی زیر آزمایش چهار نقطه ای قرار گرفتند. در بررسی رفتار نمونه ها از پارامترهای مقاومت تسلیم نخستین، سختی بخش ترک خوردگی، نیروی نهایی و شاخص شکل پذیری استفاده شد. نتایج آزمایش ها نشان می دهد که محصور شدگی سبب افزایش سه پارامتر نخست به ترتیب تا حدود 35 ، 27 و 29درصد شده است. شاخص شکل پذیری برای دو نمونه یا میلگرد طولی 7/1 و 3/2برابر متوازن، حدود 6 و 22 درصد کاهش و در نمونه ی دیگر، حدود 6 درصد افزایش را نسبت به نمونه های شاهد نشان داد. همچنین رابطه های تحلیلی موجود برای تخمین ظرفیت تیرهای دورگیر نشده و دورگیر شده بکار رفت که خطای آن بین 5 تا 16 درصد بود و این بیانگر انطباق خوب نتایج تحلیلی با نتایج آزمایش است.