مقایسه بیان، شدت رنگ پذیری و توزیع مارکر 53p در انواع سرطان های پاپیلاری یورتلیال مثانه به روش ایمونوهیستوشیمی

با توجه به اهمیت تشخیص افتراقی بین انواع کارسینومای پاپیلاری یورتلیال مثانه، بیان و شدت رنگ پذیری و توزیع مارکر p53 در انواع سرطان های مثانه به روش ایمونوهیستوشیمی بررسی شد.

مواد و روش ها:

 بررسی در یک مطالعه گذشته نگر نمونه های بایگانی شده از بیماران با تشخیص انواع تومورهای پاپیلاری مثانه در آزمایشگاه بیمارستان شهدای خلیج فارس بوشهر انتخاب شدند، و بر اساس تشخیص درج شده در پرونده به تومور پاپیلومای مثانه، تومور پاپیلاری مثانه با پتانسیل بدخیمی پایین، کارسینوم پاپیلاری گرید پایین، و کارسینوم پاپیلاری گرید بالا تقسیم شدند. بلوک های پارافینی این نمونه ها با متد ایمونوهیستوشیمی برای مارکر p53 رنگ شدند.

یافته ها:

 بیشتر نمونه ها با تشخیص انواع سرطان های پاپیلری مثانه برای مارکر  p53مثبت بودند، در حالی که سرطان های مختلف مثانه از نظر میزان بیان (001/0>p) و توزیع بیان (01/0>p) با یکدیگر متفاوت بودند. نمونه های با تشخیص سرطان مثانه با پتانسیل بدخیمی پایین یا بدخیم با گرید پایین که برای مارکر p53 مثبت بودند بیان ضعیفی از این مارکر داشتند، در حالی که نمونه های با بدخیمی با گرید بالا بیان قوی از این مارکر را نشان دادند. مقایسه توزیع بیان نشان داد که در مارکر p53 در بیماران با پتانسیل بدخیمی پایین بیشتر به صورت کانونی بیان می شود، در حالیکه در سرطان بدخیم مثانه به صورت گسترده بیان می شود.

نتیجه گیری:

نتایج این مطالعه رنگ پذیری پروتیین p53 و میزان رنگ پذیری و توزیع آن را به عنوان یکی از روش های تشخیص و افتراق بین انواع سرطان های مثانه و همچنین طراحی درمان مناسب پیشنهاد می کند.