اثرات تابش امواج الکترومغناطیسی تلفن همراه بر عملکرد بافت ها و اندام های موجودات زنده: یک مقاله مروری

اهمیت و جایگاه تلفن های همراه در زندگی امروز بشر، بر کسی پوشیده نیست. با توجه به گسترش روز افزون استفاده از آن ها در سنین مختلف از خردسال تا بزرگسال و افزایش مدت زمان قرارگیری گروه های مذکور در معرض امواج الکترومغناطیسی ناشی از آن ها که عمدتا در محدوده 900-1800 مگاهرتز می باشد، نگرانی های عمده ای در رابطه با اثرات سوء آن ها در سال های اخیر ایجاد شده است. با توجه به اهمیت موضوع هدف از این مطالعه مروری، بررسی اثرات ناشی از این امواج بر قسمت های مختلف بدن از قبیل مغز، قلب و سایر بافت ها می باشد.

مطالعه مروری حاضر با انتخاب کلید واژه های مناسب و جستجوی مطالعات تجربی و کاربردی از پایگاه های اطلاعاتی Pubmed وGoogle scholar انجام شد. در این مقاله اثرات امواج الکترومغناطیسی ساطع شده از تلفن همراه بر عملکرد مغزی، پارامتر های ارزیابی قلبی، اثرات آن ها بر بافت بیضه و پروستات در موش صحرایی نر، اثر بر جنبش، توان زیستی و یکپارچگی DNA اسپرم انسان و تغییرات جذب ریوی MIBI - TC99M‎ در موش صحرایی نر مورد بررسی قرار گرفته است.

تعداد 11 مقاله براساس معیارهای ورود به مطالعه از سال های 2011 تا 2021 انتخاب شدند این مطالعات به طور عمده مطالعات تجربی بودند که به بررسی اثرات ناشی از امواج تلفن همراه بر عملکرد بافت ها و اندام های موجودات زنده می پرداختند.

مطالعات بررسی شده بیانگر این موضوع است که امواج الکترومغناطیسی ناشی از تلفن همراه بر مواردی چون دمای بافت مغزی، تراکم نورون و قطر هسته در سلول های عصبی هیپوکامپ موش، سطح بیان ژن در مغز موش، برخی فعالیت- های مرتبط با مغز از قبیل پاسخ تجمعی، وابستگی و تعلق و میزان صدا در جوجه های در معرض تابش، پارامتر های قلبی، آریتمی سینوسی، ساختار بافت بیضه و پروستات در موش صحرایی نر و همچنین جنبش، توان بقا و یکپارچگی DNA اسپرم انسان و جذب ریوی MIBI - TC99M‎ در موش های نر و فاکتورهای خونی موش ها تاثیر می گذارد.