بازنمایی گفتمان زن باوری در قهرمان پردازی انیمیشن های دلیر (2012) و موآنا (2016)

آثار کمپانی والت دیزنی در بعد جهانی برای مخاطبان، به ویژه کودکان و نوجوانان از جذابیت های خاصی برخوردار است. یکی از محورهای اصلی تولید انیمیشن در این استودیو، خلق آثاری با موضوع شخصیت های زن بوده است. این شخصیت ها در میانه ی قرن بیستم، بیشتر برگرفته از داستان ها و ادبیات عامیانه بودند. آن ها دخترانی معصوم، مهربان و فرمان بردارند که بیشتر موردستم قرار می گیرند. در سایه ی تحولات فرهنگی واجتماعی، مضامین و محتوای قهرمانی در آثار ذکرشده در آستانه ی قرن بیست ویکم و پس ازآن، دستخوش تحولات چشم گیری شده است. شخصیت های اصلی و قهرمان زن در آثار ذکرشده با تفاوت های محسوس نسبت به الگوهای پیشین، در قالب زنانی شجاع و استقلال طلب بازنمایی می شوند. حال پرسش اصلی این جا است که این بازنمایی، چه تصویری از زن قهرمان در متون تصویری دهه ی اخیر ارایه می دهد و جهت گیری و گرایش ایدیولوژیک متن در این بازنمایی چگونه است؟ هدف از پژوهش این است که در چهارچوب رویکردهای بازنمایی، گرایش متن به نحوه ی تعریف گفتمان زن باورانه در قهرمان پردازی انیمیشن های هدف بررسی و تحلیل شود. دو انیمیشن « دلیر» و « موآنا» موارد منتخب این پژوهش هستند. روش تحقیق، شیوه ی عملیاتی موسوم به « پدام» و مبتنی بر رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف است. در این الگوی بومی، مدل سه بعدی فرکلاف؛ توصیف، تفسیر و تبیین به پنج سطح تحلیلی خردتر تقسیم شده اند. کنش های دیدمانی در سکانس های اصلی هردو فیلم مبنای تحلیل است. منابع ازطریق مشاهده ی آثار و بررسی داده های کتابخانه ای و دیجیتال گردآوری شده است. یافته های پژوهش حکایت از ارایه ی تصاویری در تقابل با بازنمایی قالبی و کلیشه ای از زن، هم سو با دیدگاه های مدرن و پسامدرنیستی حاکم بر فضای رسانه ی مذکور دارد. در این دو فیلم کلیشه سازی و کلیشه شکنی به طورهم زمان در بازنمایی شخصیت قهرمان ایفای نقش می کنند. نتیجه این که متن با بازنمایی برساخت گرایانه ی زن قهرمان، در مسیر بازنمایی خود از دوران کودکی قهرمان، در تلاش برای تعریف و هویت سازی گفتمانی جدید در تقابل با گفتمان زن محوری استودیوی دیزنی یعنی گفتمان زن باورانه است.