ارزیابی تبعات آلودگی صوتی بر سلامت ساکنان در آپارتمان های مسکونی، بر مبنای ثبت امواج مغزی

رشد فزاینده جمعیت، افزایش آلودگی ها و به دنبال آن معضلات زیست محیطی، کیفیت زندگی و سلامت زیستی انسان ها را دچار مشکلات بنیادی کرده است؛ آلودگی صوتی به عنوان بخشی از معضلات مذکور، می تواند به صورت شنیداری و غیر شنیداری اثرات خطرناکی بر سلامت انسان ها داشته باشد. آسایش صوتی در فضای مسکونی می تواند به صورت مستقیم و غیر مستقیم بر سلامت ساکنان در سه سطح سلامت شامل سلامت جسمی، روانی و اجتماعی، تاثیر گذار باشد. به همین منظور، پژوهش حاضر به شناخت و ارزیابی مولفه های معماری تاثیرگذار بر آسایش صوتی در مساکن آپارتمانی شهر شیراز و تاثیر آلودگی صوتی محیطی و تبعات آن بر سلامت ساکنان، در فضای نشیمن از یک مجتمع آپارتمانی از طریق ثبت امواج مغزی می پردازد. روش پژوهش حاضر کیفی- کمی بوده و با کمک پرسش نامه محقق ساخت و تصویربرداری مغزی، داده ها مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفتند. به این منظور اموج مغزی افراد نمونه با کمک دستگاه 14 کاناله EMOTIV EPOC رکورد و پس از ثبت سیگنال های EEG، اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار نروگاید تحلیل و دامنه نوسان فعالیت مغز افراد نمونه نسبت به بانک اطلاعاتی نرمال مقایسه گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که آلودگی صوتی مربوط به خارج ساختمان، با سه زیر مولفه: منبع تولید، مسیر انتشار و محل دریافت صوت، در رتبه اول عوامل مخل کننده آسایش صوتی نقش دارند. هم چنین نتایج حاصل از تحلیل ها نشان داد، در صورتی که تراز نوفه زمینه از 40 دسیبل (استاندارد مقرارت ملی برای فضای نشیمن) به 53 دسیبل افزایش یابد، به نظر می رسد این افزایش، منجر به تغییر در تمرکز و سوگیری توجه می شود و در سازماندهی هیجانی و شناختی افراد، ایجاد اختلال خواهد کرد. لذا، در مراحل اولیه ی برنامه ریزی، ایده پردازی و طراحی، مدیریت کنترل صوت، می تواند تا حدی کاهش دهنده مشکلات مذکور باشد.