تحلیل تمایزات معنایی متاثر از «تهی» در فضاهای عمومی کالبدی

وجود عناصری با خاصیت بینابینی در معماری، بر هم زیستی اجزاء آن موثر بوده است. در راستای شفافیت و کاهش تدریجی ماده، فضاهای مابین با ساختاری نامریی مورد استفاده قرار گرفته و به نام «تهی» خوانده می شوند. پژوهش حاضر بر مبنای مولفه های تهی در معماری، تاثیر هر یک از مولفه ها بر تعاملات اجتماعی را مورد توجه قرار داده است. حضور تهی در کاربری های مختلف تا چه حد می تواند در مولفه های اجتماعی فضا تغییر ایجاد کند؟ به عنوان سوال اصلی تحقیق مطرح می گردد. به عبارت دیگر آیا تاثیرات تهی بر رفتار کاربران در همه کاربری ها یکسان عمل می نماید؟ از اهداف اصلی تحقیق شناسایی شاخص های اجتماعی «تهی» در فضاهای عمومی و تبیین نقش تسهیل کنندگی یا بازدارندگی آن در تعاملات اجتماعی افراد می باشد. در این تحقیق روش ترکیبی، پیمایشی با نمونه های مطالعه هدفمند، در نظر گرفته شد و پس از استخراج مولفه ها، چارچوب مفهومی تدقیق گشت. فرآیند تحقیق در دو مرحله پیمایش اولیه در پنج کاربری مختلف اداری، درمانی، آموزشی، هتل و تجاری و پیمایش اصلی در سه نوع کاربری آموزشی، هتل و تجاری به انجام رسید. اطلاعات مورد نیاز به روش پرسش نامه و مصاحبه، جمع آوری و با نرم افزار مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق اثر معنادار مولفه های کالبدی و معنایی تهی بر تعاملات اجتماعی افراد را نشان می دهد. در پیمایش اولیه یافته ها در ساختمان اداری، اثر اجتماع گریزی و در درمانی تا حدودی خنثی را ارایه نمود؛ در حالی که پیمایش اصلی تهی در ساختمان های تجاری، هتل و دانشگاه را با اثر اجتماع پذیری بر رفتار معرفی می نماید. نتیجه گیری تحقیق اذعان می دارد، وید در فضای معماری ، نقش جداکننده و پیوند دهنده را به طور همزمان ایفا می نماید. میزان اثرپذیری روابط و تعاملات اجتماعی در فضای دارای وید به میزان اثرپذیری افراد از محیط، نوع کاربری ، فعالیت و هدف کاربران از حضور در مکان ها بستگی دارد.