شناسایی مولفه های الگوی جذب و اثرگذاری دانش آموختگان مدیریت آموزش عالی در نظام حکمرانی آموزش عالی ایران

 هدف این پژوهش شناسایی مولفه های جذب و دانش آموختگان مدیریت آموزش عالی در نظام حکمرانی آموزش عالی در ایران است.

روش پژوهش حاضر  آمیخته(کیفی و کمی) است. جامعه آماری  پژوهش در بخش کیفی ، مدیران گروه  علوم تربیتی ، اساتید و خبرگان آموزش عالی و در بخش کمی، مدیران گروه علوم تربیتی و اساتید گروه علوم تربیتی دانشگاه های دولتی ایران بوده است. در بخش کیفی، 18 نفر با روش هدفمند و در بخش کمی، 155 نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (1970)
انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها در بخش کیفی، مصاحبه های عمیق و غیرساختار یافته و در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته  با ضریب پایایی، 92/. است. برای تجزیه و تحلیل  داده ها در بخش کیفی، داده ها با استفاده از روش میکروسکوپی (تحلیل خرد) در طی سه مرحله کد گذاری باز ، محوری و گزینشی و با کمک از نرم افزار MAXQDA2020  ودر بخش کمی با کمک از نرم افزار  SPSS  و Smart PLS استفاده شده است.

یافته های تحقیق بیانگر آنست که این مدل درقالب 27مقوله اصلی و 95 متغیر شامل سیاستگذاری جذب و به کارگیری دانش آموختگان و طراحی چند بعدی نظام جذب به عنوان هسته یا مقوله اصلی مدل؛ متغیرهای علی (عوامل سازمانی، عوامل فراسازمانی، آمادگی برای جذب و به کارگیری، شایستگی های درون فردی، شایستگی های شخصی و شایستگی های کارآفرینی)؛ متغیرهای زمینه ای (مسیولیت پذیری ، زمینه کاری، اسناد بالادستی)؛ شرایط مداخله گر (فرهنگ سازمانی  جذب ، عدالت سازمانی جذب)؛ مقولات راهبردی (نهادینه سازی سیستم مدیریت توانمندی های کارآفرینانه دانش آموختگان، طراحی فرایند مدیریت استعداد رفتار کارآفرینانه چندگانه و طراحی نظام تخصیص منابع) و نهایتا مقولات پیامدی (اشتغال زایی، ارزش آفرینی و مزیت رقابتی چندگانه، ایجاد تضمین کیفیت در نظام آموزش عالی)قرار گرفت.

باتوجه به این که دانشگاه مرکز ثقل کارآفرینی و  فعالیت دانشجویان و دانش آموختگان متخصص است و آنان بهتر از هرکس می توانند سیاست های جذب و اثرگذاری دانش آموختگان را تدوین کنند، بی توجهی به جذب و اثرگذاری آن ها باعث بی انگیزگی دانشجویان و دانش آموختگان می شود. از این رو سزاوار است که در جذب دانش آموختگان بیشتر سرمایه گذاری شود.