آموزه های نصیری در رساله رجعت منسوب به مفضل بن عمر

رساله رجعت منسوب به مفضل بن عمر یکی از مهم ترین متون روایی درباره غیبت و ظهور امام مهدی؟عج؟ است. این رساله در میان امامیان متقدم چندان شناخته شده نبوده و ظاهرا از قرن 8ق به سنت روایی امامیه راه یافته و از قرن11ق به شهرت رسیده و مورد استناد بسیاری از متاخران قرار گرفته است. این رساله اگرچه با روایات دیگر، اشتراکات زیادی دارد، در متن و سند آن، اشکالات تاریخی و اعتقادی متعددی دیده می شود. مقایسه این رساله با منابع نصیری و به ویژه آثار خصیبی، نشان دهنده وابستگی این رساله به مذهب نصیری است. بنابر شواهد موجود، مسیول تدوین این رساله، خصیبی بوده و در پردازش آن از منابع امامی پیشین به عنوان قالبی برای بیان آموزه های نصیری بهره برده است. در این مقاله از روش تحقیق کتابخانه ای و تحلیل متنی و سندی استفاده شده است.