تاثیر آموزش سرمایه های فرهنگی اکتسابی بر رفتارهای زیست محیطی دانش آموزان

هدف این مطالعه بررسی اثربخشی آموزش سرمایه های فرهنگی اکتسابی بر رفتارهای زیست محیطی دانش آموزان شهر تهران بود.

جامعه آماری این پژوهش شامل همه دانش آموزان ابتدایی ناحیه 4 منطقه 5 شهر تهران بود که از این تعداد به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای مدارس مورد نظر انتخاب و تعداد 50 نفر که تمایل به همکاری داشتند به عنوان نمونه انتخاب شدند. این 50 نفر به طور کاملا همتا در 2 گروه 25 نفره الف و ب گزینش شدند که گروه الف،13 جلسه آموزش گروهی سرمایه های فرهنگی را دریافت کرد و گروه ب گروه کنترل بود. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس استفاده شد.

یافته های پژوهش نشان داد که آموزش سرمایه های فرهنگی اکتسابی به طور معنی داری باعث افزایش رفتارهای مثبت زیست محیطی می شود. دانش آموزانی که در گروه آزمایش بودند نسبت به دانش آموزانی که در گروه گواه بودند به طور معنی داری رفتارهای مناسب زیست محیطی(حفاظت از محیط زیست، آشنایی با نحوه بازیافت، صرفه جویی در مصرف، استفاده مناسب و مجدد از زباله های قابل بازگشت) را فراگرفتند و این تاثیر مثبت در طی زمان ثابت بود.

امروزه بر توسعه سرمایه فرهنگی و ارتقای آن جهت کاهش و کنترل مسایل اجتماعی نظیر بحران های زیست محیطی تاکید می شود و به نظر می رسد توسعه پایدار، به ویژه جنبه ی زیست محیطی آن در گرو ارتقای سرمایه فرهنگی است. بر این اساس، به نظر می رسد با تحولات چند سال اخیر می توان از مفهوم سرمایه های فرهنگی به عنوان متغیر پیش بینی کننده در تحلیل مسایل اجتماعی- فرهنگی نظیر رفتارها و نگرش زیست محیطی سود جست.