بررسی ارتباط بین سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامتی و انگیزش پیشرفت در دانشجویان پرستاری

دانشجویان پرستاری، به عنوان پرستاران آینده، نقش عمده ای در ارتقاء سلامت جامعه دارند. آن ها با اتخاذ سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامتی می توانند بر رفتارهای سلامتی و انگیزش پیشرفت، نه تنها در زندگی شخصی خود، بلکه در رفتارها و سبک زندگی افراد دیگر نیز تاثیر بگذارند. هدف از انجام این پژوهش، تعیین ارتباط بین سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و انگیزش پیشرفت در دانشجویان پرستاری بود.

این پژوهش از نوع توصیفی - مقطعی می باشد که بر روی 164 نفر از دانشجویان پرستاری شاغل به تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد در سال 1400 انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت Walker و انگیزه پیشرفت Hermans گردآوری گردید. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 19 با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی تحلیل شد.

یافته ها: 

میانگین نمره سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت دانشجویان پرستاری 92/20±35/127 و میانگین نمره انگیزش پیشرفت 42/6±70/78 به دست آمد. در بین زیرگروه های سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت، بالاترین میانگین مربوط به بعد خودشکوفایی و پایین ترین میانگین مربوط به بعد ورزش بود. همچنین سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت دانشجویان و ابعاد خودشکوفایی و بین فردی با انگیزش پیشرفت رابطه مستقیم و معناداری داشت (05/0>P).

نتیجه گیری:

 میانگین نمره سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و پیشرفت تحصیلی دانشجویان پرستاری در حد سطح متوسط بود و بین سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت با انگیزش پیشرفت ارتباط وجود داشت. به بیانی دیگر هر چه سبک زندگی بهتر، انگیزش پیشرفت بالاتر بود. بنابراین می توان با برنامه ریزی در راستای بهبود سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت دانشجویان، انگیزش پیشرفت آنان را افزایش داد.