بررسی کیفیت زندگی سالمندان و ارتباط آن با وضعیت اقتصادی -اجتماعی در سنندج

روند رو به رشد جمعیت سالمندان توجه به سلامت جسمی، اجتماعی، روانی و کیفیت زندگی آن ها را ضروری می سازد. ازاین رو مطالعه حاضر باهدف بررسی کیفیت زندگی سالمندان و ارتباط آن با وضعیت اقتصادی- اجتماعی در شهر سنندج انجام شد.

این مطالعه توصیفی به صورت مقطعی در سال 1398 بر روی 400 نفر از سالمندان شهر سنندج صورت گرفت. روش نمونه گیری طبقه بندی تصادفی استفاده شده و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ارزیابی کیفیت زندگی  SF-36 بود. داده ها از طریق نرم افزار 20 spss و با آزمون T مستقل و تحلیل واریانس تجزیه وتحلیل شدند.

بالاترین و پایین ترین میانگین کیفیت زندگی در ابعاد سلامت روانی و به ترتیب در زیر مقیاس های عملکرد اجتماعی (14/68± 89/53) و عملکرد عاطفی (36/43± 28/39) بود. وضعیت اقتصادی - اجتماعی سالمندان با زیرمقیاس های کیفیت زندگی عملکرد جسمی (0/001>p)، اختلال عملکرد به خاطر سلامت جسمی (0/001>p)، درد جسمی (0/04=p)، عملکرد عاطفی (0/001>p) و نشاط و سرزندگی (0/001>p) ارتباط داشت. همچنین وضعیت تاهل (0/001>p)، اشتغال (0/001>p) و میزان درآمد (0/004=p) سالمندان با زیر مقیاس های کیفیت زندگی رابطه معنی داری داشت.

بهبود کیفیت زندگی سالمندان نیازمند حمایت مادی و معنوی سازمان ها و موسسات دولتی و خصوصی است. با اختصاص حمایت های یارانه ای، ارتقا کیفیت محل های سکونت، فراگیر شدن بیمه های اجتماعی و بازنشستگی سالمندان و همچنین ایجاد برنامه های متنوع تفریحی و ورزشی می توان در راستای ارتقای وضعیت اقتصادی اجتماعی سالمندان و سطح کیفیت زندگی آن ها گام برداشت.