بررسی تاثیر افزودن برخی از اسیدهای آمینه ضروری بر سلامتی و عملکرد گوساله های شیرخوار

از آن جا که پروتیین گران ترین ماده ی مغذی در میان اقلام خوراکی است، دامپروری پایدار برای تولید محصولات با کیفیت و اقتصادی، بستگی به حد مطلوب اسیدهای آمینه در تنظیم جیره دارد.  مطالعه ی حاضر به منظور بررسی تاثیر افزودن اسیدهای آمینه در استارتر با سطح پروتیین خام متوسط و مقایسه آن با استارتر دارای سطح پروتیین خام بالاتر بدون اسید آمینه اضافه انجام شد.  برای این منظور 48 گوساله هلشتاین نر و ماده از 3 روزگی تحت چهار تیمار آزمایشی قرار گرفتند و مطالعه در 70 روزگی پایان یافت.  تیمارهای آزمایشی شامل (1) 18 درصد پروتیین خام در استارتر به علاوه 20 درصد لیزین و متیونین بالاتر، (2) 18 درصد پروتیین خام در استارتر به علاوه 20 درصد لیزین و متیونین و 10 درصد تریونین بالاتر، (3) 18 درصد پروتیین خام در استارتر به علاوه 20 درصد لیزین، متیونین و تریونین بالاتر و (4) 22 درصد پروتیین خام بدون اسید آمینه اضافه بود.  در کل دوره آزمایش و نیز قبل از شیرگیری،  گوساله ها در تیمار 1 مصرف استارتر بالاتری داشتند.  نتایج این مطالعه نشان داد که گوساله های تغذیه شده با سطح بالاتر پروتیین خام، بازده خوراک بالاتری داشتند.  افزایش وزن روزانه و وزن نهایی نیز بین تیمارهای آزمایشی متفاوت نبود.  تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی داری بر فراسنجه های خونی نداشتند.  در پایان آزمایش، گوساله های تغذیه شده با سطح بالاتر پروتیین خام بدون اسید آمینه اضافه (تیمار 4)، سطح اوره سرمی بالاتری داشتند.  گوساله های تغذیه شده با 20 درصد اسید آمینه های لیزین، متیونین و تریونین بیشتر، روزهای ابتلا به اسهال و دمای بدن کمتری داشتند.  به طور کلی، افزودن اسیدهای آمینه لیزین، متیونین و تریونین، تاثیر معنی داری بر عملکرد رشد و فراسنجه های ایمنی خون نداشت.  اما پروتیین خام با سطح متوسط در استارتر به طور کارآمدتری نسبت به پروتیین با سطح بالاتر مورد استفاده قرار گرفت.