بهبود مدیریت بحران های احتمالی در ماموریت های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران از طریق کسب آمادگی (مطالعه ی موردی: آب های جنوب کشور)

تنوع و گسترش ماموریت های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران طی چند سال اخیر و حضور مداوم و مستمر ناوگروه های رزمی در آب های جنوب کشور موجب گردیده، احتمال وقوع بحران های گوناگون متصور باشد. لذا مدیریت علمی و صحیح بحران ها و ارایه راه کار به منظور بهبود این فرآیند بسیار حایز اهمیت بوده و منجر به حفظ سرمایه های انسانی و مادی سازمان می گردد. هدف از انجام این تحقیق بهبود فرآیند مدیریت بحران های احتمالی در ماموریت های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در آب های جنوب کشور از طریق کسب آمادگی است

تحقیق انجام شده از نوع کاربردی با روش توصیفی و رویکرد آمیخته هست. جامعه آماری این تحقیق شامل دو گروه از خبرگان و کارشناسان شاغل در مناطق جنوبی نیروی دریایی ارتش هستند که به منظور دست یابی به هدف محقق، اثر متغیر مستقل آمادگی، بر متغیر وابسته موردبررسی قرار گرفت.

یافته های پژوهش نشان دهنده این است که می توان فرآیند مدیریت بحران های احتمالی در ماموریت های نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در آب های جنوب کشور را از طریق شاخص های تعریف شده در مرحله آمادگی، بهبود بخشید.

با عنایت به نتایج حاصل از مصاحبه با صاحب نظران و تحلیل پرسشنامه، اکثریت مطلق معتقدند، می توان فرایند مدیریت بحران های احتمالی درماموریت های نیروی دریایی را از طریق اجرای درست برنامه ها و طرح ها، تمرین های اضطراری، ایجاد و تقویت مراکز عملیات اضطراری، پیش بینی و تامین خدمات در شرایط بحرانی، تخصص و تجربه مسیولین تصمیم گیر و تصمیم ساز در حوزه بحران، ایجاد و تقویت شبکه ارتباطات، بهبود بخشید.