برنامه ریزی راهبردی دفاعی و امنیتی آمایش سرزمین با استفاده از تحلیل SWOT و تحلیل QSPM (نمونه مطالعاتی: استان مازندران)

رابطه بین امنیت و انسان، فضا و فعالیت، از مولفه های اساسی در طرح های آمایش است که به تثبیت و پایداری توسعه و امنیت می انجامد. با توجه به اینکه تعادل های سرزمینی بدون توجه به ملاحظات دفاعی و امنیتی از جامعیت مطلوبی برخوردار نبوده، این پژوهش به ارزیابی وضعیت کنونی استان مازندران به لحاظ دفاعی و امنیتی و تدوین راهبردهای مناسب در راستای کاهش تهدیدات امنیتی احتمالی در آینده پرداخته است. ازاین روی در گام نخست با استفاده از مطالعات اسنادی و انجام مصاحبه با کارشناسان، به شناسایی عوامل داخلی و خارجی اهتمام ورزیده است. سپس عوامل داخلی و خارجی در قالب جداول ارزیابی عوامل داخلی وخارجی در نرم افزار Expert choice نمره دهی و وزن دهی شدند. ماتریس عوامل داخلی با امتیاز 2.35، بیانگر اهمیت نقاط ضعف نسبت به قوت و عوامل خارجی با امتیاز 2.31، بیانگر وجود تهدیدهای بیشتری نسبت به فرصت ها است. نتایج نشان می دهد که در استان مازندران، بر اساس ماتریس SOWT، راهبردها در شرایط تدافعی قرار گرفته اند. درنهایت بر اساس تحلیل QSPM سه راهبرد «تحکیم موقعیت ژیوپولوتیک استان و اتصال به شبکه های جهانی با تاکید بر صنایع و دستاوردهای داخلی»، «برنامه ریزی مناسب و کارآمد صنعت گردشگری در جهت حفظ محیط زیست و نه تخریب آن» و «برنامه ریزی در جهت مقابله با بحران های طبیعی استان با تاکید بر فعالیت نهادهای مردمی موجود و رعایت اصول پدافند غیرعامل» بالاترین اولویت ها را به خود اختصاص دادند.