تغییرات ناشی از نمک در محتوای متابولیت های ثانویه و پاسخ های آنتی-اکسیدانی دانهال های گواوا

گیاه گواوا (Psidium guajava L.)، به دامنه وسیعی از خاک ها سازگار است، اما نمو آن به شدت تحت تاثیر شوری قرار می گیرد. یکی از عوامل مهم و تاثیر گذار در میزان متابولیت های ثانویه، به ویژه ترکیبات فنلی موجود در گیاهان، تنش های محیطی اعمال شده بر آن ها می باشد. پژوهش حاضر با هدف مطالعه محتوای آنتی اکسیدانی و فلاونوییدی (کاتچین، کویرستین و روتین) برگ دانهال گواوا رشد یافته در شرایط رشد طبیعی و یا مواجه شده با شوری 100 میلی مولار از طریق آب آبیاری صورت پذیرفت. دوازده هفته بعد از تیمار نمک، نمونه های برگ جمع آوری و فنل کل، فعالیت آنتی اکسیدانی، مالون دی آلدیید، فعالیت کاتالاز، پراکسیداز و پروتیاز و کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا انجام شد. با توجه به نتایج، شوری میزان فنل کل را از 31/15 (تیمار کنترل) به 12/32 میلی گرم در گرم گالیک اسید رسانید. میزان مالون دی آلدهید در برگ گواوا از 42/0 میلی گزم در گرم وزن تازه در شرایط غیر استرس به 76/0 میلی گرم در گرم وزن تازه در تیمار شوری رسید. بیشترین فعالیت کاتالاز (11/182 میکرومول در گرم وزن تازه در دقیقه)، پروتیاز (70/9 میکرومول در گرم وزن تازه در دقیقه) و پراکسیداز (99/19 میکرومول در گرم وزن تازه در دقیقه) در گیاهان مواجه شده با نمک مشاهده گردید. فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره برگ در گیاهان کنترل 90/60 درصد بود که بعد از تیمار نمک به 46/77 درصد رسید. بیشترین ترکیب فلاونوییدی عصاره برگ روتین (770 ماکرو گرم در میلی گرم وزن خشک) در گیاهان شاهد و کاتچین (1110 ماکرو گرم در میلی گرم وزن خشک) در گیاهان مواجه شده با شوری بود.  به عنوان نتیجه نهایی، تنش شوری، علاوه بر افزایش ملموس در فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و پروتیاز؛ محتوای فنل، کاتچین و کویرستین را افزایش داد.