بررسی نقش محلول سولفات پتاسیم حاوی کلات روی در افزایش عملکرد و کاهش مصرف آب در گندم منطقه کهنوج (کرمان)

به منظور بررسی نقش کودهای پتاسیم و روی در افزایش عملکرد و کاهش مصرف آب گندم (Triticum aestivum L.)، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار در آبان ماه 1396 در سال 1396 انجام شد. شهرستان کهنوج در استان کرمان. درمان های تجربی در این مطالعه عبارتند از: تیمار اول: کنترل (مصرف همه کودها به جز پتاسیم بر اساس نتایج تجزیه خاک با 7 آبیاری). تیمار دوم: کود دهی متعارف توسط کشاورزان محلی با 7 آبیاری. تیمار سوم: تیمار اول + استفاده از سولفات پتاسیم (SOP) قبل از کاشت با 7 بار آبیاری. تیمار چهارم: تیمار اول + کاربرد 33 درصد سولفات پتاسیم (SOP) قبل از کاشت و 67 درصد از منبع باقیمانده سولفات پتاسیم محلول (SSOP) به صورت محلول پاشی با 7 آبیاری. تیمار پنجم: تیمار اول + کاربرد 33 درصد سولفات- پتاسیم (SOP) قبل از کاشت و 67 درصد از منبع باقیمانده محلول سولفات- پتاسیم حاوی کلات (SSOP + Zn-EDTA) به صورت محلول پاشی و آبیاری در 5 نوبت. . نتایج نشان داد که الف) مصرف کودهای پتاسیم و روی بر عملکرد، محتوای پروتیین، غلظت فسفر، پتاسیم و روی و همچنین نسبت مولی اسید فیتیک به روی (شاخص تغذیه نامطلوب روی) در دانه تاثیر معنی داری داشت. به عنوان راندمان مصرف آب و پتاسیم. ب) در حالی که عملکرد و درصد پروتیین دانه در تیمار شاهد به ترتیب 4648 کیلوگرم در هکتار و 11.68 درصد بود، در تیمارهای دوم، سوم، چهارم و پنجم 4077 و 8.57، 5402 و 69، 12.12، 6137. و 13.62، به ترتیب 6022 کیلوگرم در هکتار و 13.85 درصد افزایش یافت. ج) شاخص تغذیه نامطلوب (نسبت مولی اسید فیتیک به روی) - (PA/Zn) در دانه گندم در تیمار شاهد 46 بود در حالی که این نسبت در تیمارهای دوم، سوم، چهارم و پنجم 74، 33، 23 بود. ، به ترتیب. د) در حالی که راندمان مصرف آب در شاهد برابر با 0.62 کیلوگرم بر متر مکعب بود، مقادیر در تیمارهای دوم، سوم، چهارم و پنجم به ترتیب 0.54، 0.72، 0.82 و 1.11 کیلوگرم بر متر مکعب بود. راندمان کود پتاسیم در تیمار سوم 2.51 کیلوگرم بر کیلوگرم بود. در تیمار چهارم این مقدار به 4.96 و در تیمار پنجم به 4.58 کیلوگرم بر کیلوگرم افزایش یافت. ه) با وجود کاهش مصرف آب از 7560 متر مکعب در هر چهار تیمار به 5400 متر مکعب در تیمار پنجم، عملکرد در تیمار پنجم نسبت به تیمار شاهد 31 درصد افزایش عملکرد داشت که در سطح درصد احتمال معنی دار بود. با توجه به نتایج فوق به این نتیجه می رسد که در خاک هایی که غلظت پتاسیم و روی کمتر از حد بحرانی است، بهتر است از کودهای پتاسیم و روی در چند مرحله استفاده شود.