رابطه میان روایتگر داستان و زاویه دید در آثار آنی ارنو

با هدف پی بردن به حقایق کلی تر از آنچه که خود تجربه کرده، آنی ارنو، نویسنده فرانسوی، اقدام به خود زندگینامه نگاری ای می کند که ویژگی فردی بودن از آن سلب شده و بیشتر مضمون اجتماعی یافته است. نگارنده ضمیر "من" استفاده شده که به شخص ارجاع نمی شود را " فرافردی" می خواند، در نتیجه روایتگر تنها به یک فرد، یعنی شخص راوی دلالت نمی کند، بلکه به دیگری نیز باز می گردد.هدف از تحقیق حاضر، بررسی روایت شناسی آثار منتخب این نویسنده بر اساس تیوری ژرار ژونت بوده تا به ارتباط میان روایتگر داستان و زاویه دید در این نوشته ها پی ببریم. بر اساس قایده، هنگامی که روایت خودزندگینامه نامه نگاری باشد، زاویه دید نیز درونی است، که این مطلب در آثار ارنو رعایت نشده و همین امر یکی از ویژگی های سبک وسیاق این نویسنده است.