بررسی ارتباط سابقه مصرف گیاهان دارویی با میزان تبعیت دارویی در سالمندان مبتلا به بیماری مزمن بستری در شهر ساوه

اهداف:

 بسیاری از بیماران سالمند با این فرض که گیاهان دارویی بدون خطر و عوارض هستند، آن ها را خودسرانه مصرف می کنند. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط سابقه مصرف گیاهان دارویی با میزان تبعیت دارویی در سالمندان مبتلا به بیماری مزمن انجام شد.

مواد و روش ها :

در این مطالعه توصیفی مقطعی 358 سالمند 60 سال و بالاتر مبتلا به بیماری های مزمن در سال 98-1399 با روش نمونه گیری دردسترس وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری ها داده ها از پرسش نامه سه قسمتی اطلاعات جمعیت شناختی، سابقه مصرف گیاهان دارویی و ابزار تبعیت دارویی استفاده شد. اطلاعات با نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون های آماری تحلیل واریانس یک طرفه، تی مستقل و کای اسکویر و رگرسیون لجستیک تجزیه وتحلیل شدند.

یافته ها :

میانگین سن شرکت کنندگان 8/13±69/44 سال بود. 52/23 درصد از آن ها مونث بودند. اکثریت شرکت کنندگان متاهل (87/68 درصد)، با سطح تحصیلات زیر دیپلم (71/64 درصد) بودند. میانگین کلی تبعیت دارویی در شرکت کنندگان 5/48 (در محدوده تبعیت ضعیف) بود. میزان سابقه مصرف داروی گیاهی با اطلاع پزشک 41/34 درصد (148 نفر) و بدون اطلاع پزشک 27/3 درصد (98 نفر) در یک سال گذشته بود. میانگین تبعیت دارویی در سالمندانی که از گیاهان دارویی استفاده می کردند (هر دو گروه با اطلاع پزشک و بدون اطلاع پزشک) در مقایسه با گروهی که سابقه مصرف داروی گیاهی نداشتند، پایین تر بود (0/001=P). همچنین بین تعداد و دفعات مصرف گیاهان دارویی و مدت زمان ابتلا به بیماری مزمن با میزان تبعیت دارویی ارتباط آماری معنا داری وجود داشت (0/05>P).

نتیجه گیری:

 با توجه به مصرف زیاد گیاهان دارویی در سالمندان مبتلا به بیماری مزمن و ارتباط آن با تبعیت دارویی پایین، ضروری است به سالمندان در مورد نحوه صحیح مصرف گیاهان دارویی، عوارض جانبی آن ها، تداخلات دارویی-گیاهی، لزوم اطلاع دادن آن به پزشک و لزوم تبعیت دارویی آموزش داده شود.