تاثیر آموزش و پیگیری تلفنی بر فشار مراقبتی مراقبین بیماران سالمند مبتلا به سکته مغزی

اهداف:

 سکته مغزی دومین علت شایع مرگ و سومین علت معلولیت در سراسر جهان است. مراقبان بیماران سکته مغزی سطح بالای بار مراقبت را تجربه می کنند که بر سلامت جسمی و روانی آن ها تاثیر می گذارد. استفاده از برنامه های آموزشی برای مراقبین خانگی جهت کاهش فشار مراقبتی ضروری به نظر می رسد. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر برنامه آموزشی و پیگیری تلفنی بر فشار مراقبتی مراقبین سالمندان مبتلا به سکته مغزی انجام شد. 

مواد و روش ها:

 این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 79 مراقب خانگی بیماران سالمند مبتلا به سکته مغزی  ساکن شهر قزوین انجام شد. در مرحله اول، مراقبین به صورت دردسترس از میان مراقبین بیماران سالمند با تشخیص سکته مغزی از بخش اعصاب بیمارستان بوعلی که طی 1تا 6 ماه قبل از مطالعه ترخیص شده بودند، انتخاب شدند. سپس شرکت کنندگان به طور تصادفی با استفاده از روش بلوک تصادفی 4 تایی به دوگروه آزمایش وکنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 12 هفته تحت آموزش با روش پیگیری تلفنی و شبکه های اجتماعی قرار گرفتند. از پرسش نامه های جمعیت شناختی، فعالیت های روزانه بارتل، فشار مراقبتی زاریت برای جمع آوری داده ها استفاده شد. پرسش نامه ها توسط مراقبین تکمیل شد. سپس داده ها با استفاده از آزمون های تی وابسته، تی مستقل و آنکوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها :

میانگین سنی مراقبین 11/32±46/16 سال در محدوده سنی 24 تا 78 سال بود. قبل از مداخله بین دو گروه، تفاوت معناداری در میزان فشار مراقبتی (گروه آزمایش: 11/08±26/20 و گروه کنترل: 11/63±28/70) وجود نداشت (P=0/333). اما بعد از مداخله، فشار مراقبتی گروه آزمایش (10/07±18/28) و گروه کنترل (11/76±29/80)، تفاوت معناداری را نشان دادند (P<0/001). همچنین، 12 هفته پرستاری از راه دور باعث کاهش معنادار در فشار مراقبتی گروه آزمایش شد (P<0/001). 

نتیجه گیری:

 با توجه به یافته های مطالعه حاضر، مداخله از طریق آموزش و پیگیری تلفنی می تواند به عنوان یک روش موثر و کم هزینه در کاهش فشار مراقبتی مراقبین بیماران سالمند با تشخیص سکته مغزی باشد.