نقد روشی دیدگاه هنری لامنس درباره حضرت محمد (ص) در کتاب فاطمه و دختران محمد (ص)

بررسی زندگی پیامبر (ص) و خاندان وی از بخش های محوری مطالعات اسلامی در غرب است که در ادبیات غرب به مطالعات «سیره» شهرت دارد. هنری لامنس یکی از پژوهشگران مطرح در این زمینه به شمار می رود که آثار مهمی را در این عرصه ارایه نمود و بر مستشرقان پس از خود تاثیری بی چون وچرا داشت. او در ضمن آثارش به بررسی تاریخ و سیره پیامبر اسلام، با روشی تاریخی-تحلیلی و نقادانه پرداخته است. مقاله حاضر به اثر مهم او در باب سیره شناسی؛ یعنی فاطمه و دختران محمد (ص)، نظر کرده و به نقد روشی آرای او در این کتاب بر اساس چهار نوع روش نقد؛ یعنی نقد محاکاتی، نقد بیانگرانه، نقد کاربردی و نقد عینی پرداخته است. هرچند لامنس در بخش های اندکی از این کتاب و کتاب های دیگرش، جانبداری هایی از اهل بیت و تمایزات و خصایص آنان دارد؛ اما در کتاب موردنقد، پیش زمینه مخالفت با اسلام در اندیشه لامنس، گاه او را از طریق عدالت و بی طرفی خارج کرده است. او نقدهایی به چندهمسری پیامبر، شیوه زندگی ایشان و رفتارهای ایشان در زندگی شخصی ارایه کرده است. تکیه بر استنادات ضعیف و شاذ و تتبع نه چندان قوی او خصوصا در میان منابع روایی شیعه، از نقص های جدی مطالعات لامنس است.