ارزیابی تاثیر حرکت گروهی عابران در سرویس دهی پیاده رو های شهری

حرکت گروهی افراد در پیاده رو ها به دلیل خصوصیات متفاوتی که با حرکت عابرین تنها دارد، می تواند تاثیر قابل ملاحظه ای در جریان حرکتی عابرین و درنتیجه سطح رضایتمندی آنها از پیاده رو داشته باشد. در این مقاله از یک روش جدید تحت عنوان  میکرو شبیه سازی برای ارزیابی سطح سرویس پیاده روها در کشور استفاده شده است. برای این کار شش سناریو مختلف شامل حضور 10، 20 و 30 درصدی گروه دو نفره، 10 و 20 درصدی گروه سه نفره و حضور ترکیبی 25 درصد گروه دو نفره و 15درصد گروه سه نفره یکبار برای پیاده رو با عرض 3 متر و یکبار برای پیاده رو با عرض 5/4 متر در نظر گرفته شد. علاوه بر این برای به دست آوردن پارامترهای ورودی نرم افزار، 8 پیاده رو در 4 منطقه از شهر تهران مورد مطالعه قرار گرفت. طبق نتایج تحقیق میانگین فضای حرکتی با افزایش ترافیک گروه های عابر پیاده کاهش می یابد. همچنین روند کاهش سطح سرویس در پیاده رو عریض تر با شیب ملایم تری نسبت به پیاده رو باریک تر اتفاق می افتد. نتایج این تحقیق، در کنار آیین نامه های موجود می تواند به عنوان راهنمایی مناسب برای مدیران و طراحان شهری برای بهبود روند طراحی های مسیرهای پیاده شهری، افزایش رضایتمندی شهروندان و صرفه جویی در هزینه انجام پروژه ها در کشور مورد استفاده قرار گیرد.