نقد لوازم روش ابطال گرایی در نظریه جامعه باز کارل پوپر
ساختمان معرفتی نظریه اجتماعی- سیاسی «جامعه باز» کارل پوپر (1902-1994 م) به عنوان اتوپیا و الگوی جامع نظری اصلاح طلبان غربگرا، بر روش ابطال گرایی در فلسفه علم او بنا شده است. پژوهش حاضر در پی ابطال عقلی این روش بود.
این پژوهش بین رشته فلسفه سیاسی و معرفت شناسی فلسفی و به روش کتابخانه ای و توصیفی- انتقادی انجام شد.
یافته ها:
روش ابطال گرایی پوپر به عنوان ملاک علمیت همه نظریه های تجربی و سیاسی- اجتماعی اش، ارتباط مستقیم با تمام مولفه های نظریه جامعه باز (= لیبرال دموکراسی منفی) دارد؛ مولفه هایی چون: خردورزی انتقادی، نفی مرجعیت طلبی و تمامیت خواهی و تاکید بر تساهل و مدارا و نیز پلورالیسم معرفتی و دینی؛ با ابطال منطقی این روش نظریه جامعه باز نیز مخدوش شده است.
نتیجه گیری:
روش اثبات گرایی عقلی و کشفی و تجربی مبتنی بر امکان و بلکه ضرورت کسب معرفت یقینی که مورد تاکید فیلسوفان سیاسی و اجتماعی مسلمان است، به ادله عقلی بر روش ابطال گرایی پوپری تفوق دارد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.