ارزیابی تاثیر سفیدکننده های اکسیدکننده بر ویژگی های ظاهری و ساختاری کاغذ

کاغذ در گذر زمان زرد می‌شود. سفیدگری با اکسید کننده‌ها از معمول‌ترین روش‌ها است و با شکست ساختار کروموفورهای جاذب نور در کاغذ، سبب بی‌رنگ شدن آنها می‌شود. در این تحقیق، تغییرات ایجاد شده در خصوصیات کاغذ در صورت استفاده از اکسید کننده‌ها مطالعه شده است. نمونه‌های کاغذ با آزمون‌های رنگ‌سنجی، طیف‌سنجی زیر قرمز، آزمون کشش، آزمون اسیدی بودن و میکروسکوپ SEM تعیین مشخصه شده‌اند. در این تحقیق، چهار محلول اکسید‌کننده: پراکسید هیدروژن (2 درصد حجمی/ حجمی)، پراکسید سدیم (2 درصد وزنی/ حجمی)، پریدات پتاسیم (2 درصد وزنی/ حجمی) و پرسولفات پتاسیم (2 درصد وزنی/ حجمی) در آب مقطر برای سفیدگری نمونه‌های کاغذ صافی واتمن به شیوه غوطه‌وری استفاده شده است. نمونه‌ها به مدت 48 ساعت اصلاح و آزمون‌های تعیین مشخصه انجام شد. نتایج نشان داد پراکسید هیدروژن، با بالاترین شاخص مقاومت کششی (Nm/g 17.75) و پایین‌ترین اختلاف رنگ (1.48=E∆) پس از کهنه‌سازی تسریع شده، بهترین عملکرد را در بین سایر نمونه‌ها دارد و سبب بهبود مقاومت کششی، افزایش روشنایی و کاهش زردی، ثبات الیاف و همچنین نگهداری کاغذ در یک محیط اسیدی تقریبا خنثی شده است.