بررسی رابطه مولفه های بالندگی سازمانی اثربخش و عدالت اسلامی در دانشگاه فرهنگیان استان مازندران

هدف این پژوهش بررسی رابطه مولفه های بالندگی سازمانی اثربخش و عدالت اسلامی در دانشگاه فرهنگیان استان مازندران است.

تحقیق به روش آمیخته بود که در بخش کیفی از نوع اکتشافی و در بخش کمی به صورت پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش خبرگان، متخصصان و اعضای هییت علمی دانشگاه فرهنگیان استان مازندران بودند که 20 نفر از آنان به روش نمونه گیری هدفمند در دسترس انتخاب شدند. برای تدوین مدل مفهومی پژوهش ابتدا عوامل پیش بینی کننده و پیامدهای بالندگی سازمانی مورد شناسایی قرار گرفته اند. به همین منظور رابطه بین عدالت اسلامی و بالندگی سازمانی مورد بررسی قرار گرفت و همچنین عدالت اسلامی (عدالت رویه ای، توزیعی، مراوده ای، معوض و اطلاعاتی) به عنوان متغیر اثرگذار بر روی بالندگی سازمانی مطالعه شد. سپس با استفاده از مدل معادلات ساختاری مدل مفهومی پژوهش مورد بررسی و تحلیل واقع شد مدل مفهومی پژوهش با آزمون تحلیل واریانس و تحلیل عامل اکتشافی و استفاده از نرم افزارهای اس.پی.اس.اس نسخه 24 و لیزرل ارزیابی گردید.

نتایج بدست آمده نشان داد که عدالت توزیعی بالاترین تاثیر را در بالندگی سازمانی و عدالت رویه ای در رتبه دوم و عدالت معوض در رتبه سوم و عدالت مراوده ای در رتبه چهارم و نهایتا عدالت اطلاعاتی کمترین تاثیر را داشته است؛ به عبارتی بیشترین مصداق عدالت از نظر پاسخ دهندگان عدالت توزیعی می باشد که موجبات بالندگی هرچه بیشتر سازمانی را فراهم می آورد و مدیران و نظام پرداخت باید نسبت به توزیع امکانات و منابع و دانشجو توجه بیشتری مبذول دارند. با استفاده از تقویت علاقمندی فردی و سازمانی و نیز رعایت عدالت سازمانی میتوان بستر شکل گیری رفتار احترام آمیز و فضیلت مدنی را در کارکنان به لحاظ رفتار شهروندی سازمانی ارتقا دهیم. همچنین با ایجاد بالندگی سازمانی مبتنی بر عدالت و نیز توجه به این دو مقوله در ترسیم اهداف و سیاست گذاری سازمانی میتوان حس مشارکت پذیری و روحیه نوع دوستی و رفتار فرانقش تعهد و تعلق کارکنان را در موسسات آموزش عالی ارتقاء بخشید. نهایتا با پیاده سازی مدل ارایه شده هماهنگی و انسجام میان عملکردها فعالیت ها و اهداف سازمان افزایش یابد.