مقاومت به داروهای خط اول درمان در ایزوله های بالینی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در اصفهان

مقدمه :

سل (Tuberculosis) TB، همچنان به عنوان یک مشکل جدی بهداشت عمومی در سراسر جهان است و سالانه میلیون ها مرگ و میر ایجاد می کند. تخمین زده می شود که یک سوم جمعیت جهان به سل نهفته آلوده باشند. سل مقاوم در برابر دارو یک تهدید بزرگ و در حال رشد جهانی تلقی می شود. هدف از این مطالعه، تعیین حساسیت دارویی جدایه های مایکوباکتریوم توبرکولوزیس از بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه رفرانس سل منطقه ای استان اصفهان (ملاهادی سبزواری) نسبت به داروهای خط اول ضد سل بود.

در این مطالعه، تعداد 438 جدایه ی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس با استفاده از تست های بیوشیمیایی و تاییدیه به واسطه ی تست مولکولی از بیماران مبتلا به سل ریوی مراجعه کننده به آزمایشگاه رفرانس منطقه ای سل استان اصفهان در طول سال های 1396-98 جدا گردید، تعداد 33 ایزوله ی مقاوم به دارو بررسی شد. تست حساسیت دارویی نسبت به داروهای خط اول درمان به روش پروپورشن انجام گرفت و از سویه ی استاندارد H37Rv مایکوباکتریوم توبرکلوزیس که حساس به تمامی داروها می باشد، به عنوان کنترل استفاده شد.

از تعداد 438 جدایه، 20 جدایه (37/7 درصد) حساس و 33 جدایه (62/3 درصد) مقاوم به خط اول درمان به روش فنوتیپی بودند که به ترتیب ایزونیازید 22 جدایه (66/7 درصد)، ریفامپیسین 18 جدایه (54/5 درصد)، اتامبوتول 4 جدایه (12/1 درصد) و پیرازین آمید 5 جدایه (15/2 درصد) بود، همچنین 10 جدایه (30/3 درصد) سل مقاوم به چند دارو بودند.

الگوی مقاومت دارویی در سل در هر منطقه ی جغرافیایی متفاوت است و در منطقه ی اصفهان به دلیل مقاومت رو به افزایش سل، تحقیقات بیشتری برای تعیین مقاومت مایکوباکتریوم توبرکلوزیس نیاز است.