بررسی پیامد منفی سرمایه اجتماعی در گروهای مجرمانه (مقایسه با افراد عادی در شهر کرج)

سرمایه اجتماعی به عنوان عامل بسیار مهم در بروز و جلوگیری از جرم مطرح می شود که می تواند در تبیین جرم و رفتارهای مجرمانه به ما کمک شایانی بکند، اما سرمایه اجتماعی لزوما نتایج مثبتی به دنبال ندارد و می تواند در گروهای مجرمانه منجر به نتایج منفی شود. هدف مقاله حاضر بررسی پیامد منفی سرمایه اجتماعی بر بزه کاری در گروهای مجرمانه با توجه به تیوری های جرم شناسی در سه جرم قتل، سرقت و مواد مخدر در شهر کرج است، لذا کاربردی است.

توصیفی و علی مقایسه ای و ابزار گردآوری داده ها اسنادی و پرسشنامه محقق ساخته بود. جامعه تحقیق مجرمین محکوم به سرقت، قتل و مواد مخدر در ندامتگاه کرج و افراد عادی در سال 1397 بودند. بدین منظور 200 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها دو شیوه آمار توصیفی و آمار استنباطی به کار گرفته شد.

ملاحظات اخلاقی:

 از ابتدا تا انتهای این مقاله به اصل امانتداری، عدم جانبداری علمی و اصل صداقت پایبند بوده ایم.

یافته ها: 

یافته های تحقیق نشان داد، اگرچه به طور کلی افزایش سرمایه اجتماعی عمومی منجر به کاهش ارتکاب جرم می شود، اما افزایش سرمایه اجتماعی در گروه مجرمان (سرقت) در مقایسه با افراد عادی نمی تواند منجر به کاهش جرم شود و این از پیامدهای منفی سرمایه اجتماعی گروهی است.

نتیجه گیری:

 هرچه سرمایه اجتماعی در جامعه افزایش یابد، میزان جرایم به همان نسبت کاهش می یابد، اما افزایش همین سرمایه در بین شبکه های خلاف کارانه و محله هایی با میزان جرم زیاد می تواند به تشدید جرم بینجامد، بدین صورت که رابطه علی میان آن دو ممکن است به هر دو جهت جریان یابد، یعنی هم در جهت کاهش سرمایه اجتماعی موثر باشد و هم در ایجاد بزه کاری های اجتماعی نقش داشته باشد. از این رو نتایج تحقیق نشان داد افزایش سرمایه اجتماعی در گروهای مجرمانه (سرقت) بر اساس دو مولفه اعتماد و حمایت اجتماعی که از شاخصه های سنجش سرمایه اجتماعی در این تحقیق می باشند، بر بزه کاری پیامد منفی دارد، اگرچه افزایش سرمایه اجتماعی در گروه عادی منجر به کاهش بزه کاری می شود.