تحلیل رفتار مصرف پایدار آب کشاورزی با بکارگیری مدل تلفیقی عوامل زمینه ‎ای و رفتاری (مورد مطالعه شهرستان مینودشت)

برای رسیدن به توسعه پایدار کشاورزی دستیابی به مصرف پایدار آب ضروری است. سازمان ملل، مصرف پایدار آب کشاورزی را به معنای رشد منفی مصرف آب معرفی نموده است. موفقیت در اجرای اقدامات موثر مصرف پایدار آب منوط به شناخت مولفه های تغییر رفتار و شرایط زمینه ای است که کشاورزان در آن به فعالیت کشاورزی مشغول هستند. پژوهش حاضر با هدف تحلیل رفتار مصرف پایدار آب کشاورزی در چارچوب الگوی تلفیقی عوامل رفتاری با زمینه ای به انجام رسید. جامعه آماری کل کشاورزان شهرستان مینودشت بودند که تعداد 2358 نفر بودند. بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه 331 نفر تعیین شد که با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای افراد انتخاب شدند. اعتبار ظاهری پرسشنامه محقق ساخته پژوهش توسط پانلی از متخصصان مورد تایید قرار گرفت. مقادیر ضریب آلفای کرونباخ برای متغیرهای پرسشنامه بین 0/60 تا 0/98 بدست آمد که بیانگر پایایی قابل قبول است. برای تحلیل داده‎ها از نرم افزارهای SPSS22 و Smart PLS2 بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که به ترتیب مولفه های نگرش، هنجار ذهنی، ریسک، خودتنظیمی و توانایی تعیین کننده های موثر بر قصد رفتاری مصرف پایدار آب می باشد؛ این متغیرها به جز توانایی به طور معناداری توسط عامل باور اکولوژیکی آب تحت تاثیر قرار دارند. به عبارتی نتایج بیان‎کننده آن است که دیدگاه و باوری که کشاورزان نسبت به منابع آب دارند می تواند تعیین کننده اصلی تغییرات مولفه های روانشناختی باشند و نهایتا بر آمادگی در رفتار مصرف پایدار آب تاثیرگذار باشند. همچنین، عامل باور اکولوژیکی آب به طور معناداری تحت تاثیر متغیرهای زمینه ‎ای بود.