تاثیر حضور و مشارکت خانواده در مراقبت از بیمار بر سطح هوشیاری و پارامترهای دستگاه تهویه مکانیکی بیماران آسیب مغزی بستری در بخش مراقبت ویژه: یک مطالعه نیمه تجربی

یکی از نیازهای اساسی بیماران و خانواده در مدت زمان بستری در بخش های مراقبت ویژه بودن خانواده کنار بیمار است. مشارکت خانواده در مراقبت از بیمار در بخش های عمومی پذیرفته شده است ولی متاسفانه در بخش های مراقبت ویژه به دلیل ساختار و ممنوعیت ملاقات در این بخش ها با چالش های فراوانی روبرو است. هدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیر مشارکت خانواده در مراقبت از بیمار بر سطح هوشیاری پارامترهای دستگاه تهویه مکانیکی در بیماران آسیب مغزی بستری در بخش مراقبت ویژه بود.

روش ها:

این مطالعه به صورت نیمه تجربی انجام شد. تعداد 30 بیمار آسیب مغزی مراجعه کننده به بیمارستان های منتخب اصفهان در سال 1399 به صورت نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند و توسط تخصیص تصادفی جایگشتی به دو گروه 15 نفره مداخله و کنترل انتساب داده شدند. در گروه مداخله خانواده درجه یک بیماران به مدت 3 روز و دو نوبت در روز در ساعت 10 صبح و 3 عصر بر بالین بیمار حضور یافتند و برنامه مراقبت خانواده محور را انجام دادند. گروه کنترل مراقبت های روتین بخش را دریافت کردند. سطح هوشیاری و پارامترهای دستگاه تهویه مکانیکی 15 دقیقه قبل، حین و بعد از مراقبت ثبت و اندازه گیری شد.

یافته ها:

یافته های مطالعه نشان داد که سطح هوشیاری دو گروه قبل از مطالعه تفاوت معنادار آماری ندارد (P>0.05) ولی از روز سوم مداخله میانگین سطح هوشیاری بین دو گروه تفاوت معنادار داشت (P<0.05) هچنین یافته های مطالعه نشان داد که تعداد تنفس و حجم جاری بیمار بر روی دستگاه تهویه مکانیکی در طی سه روز تفاوت معنادار آماری نداشت (P>0.05) ولی حجم دقیقه ای بیماران در طی سه روز در گروه مداخله تفاوت معناداری را نشان داد (P<0.05).

نتیجه گیری:

نتایج این مطالعه نشان داد مشارکت خانواده در مراقبت های ساده از بیمار در بیماران آسیب مغزی که سطح هوشیاری پایینی دارند می تواند باعث افزایش سطح هوشیاری آنها شود بنابراین باید شرایطی در این گونه بخش ها فراهم شود که مشارکت خانواده در امر مراقبت از بیمار در امور ساده مراقبتی تحت نظارت پرستاران بخش انجام شود.