کاربرد مدل سازگاری کالیستا روی در مراقبت از بیمار دچار آسیب سوختگی: یک مطالعه موردی

سوختگی یکی از ناتوان کننده ترین انواع تروما است. آمادگی بیمار برای یافتن راه بهینه برای مقابله با بیماری و همچنین حفظ استقلال و شادی زندگی، بخشی ضروری از روند درمانی بیماران سوختگی است. هدف از این مطالعه، استفاده از مدل سازگاری کالیستا روی در مراقبت از بیمار سوختگی بود.

روش ها:

این مطالعه، یک مطالعه موردی بود که با شرکت یک بیمار مبتلا به سوختگی بستری در بخش سوختگی بیمارستان بعثت همدان در سال 1401 انجام شد. داده ها با استفاده از مشاهده، مصاحبه و مستندات بیمار جمع آوری و در چهار بعد، بر اساس مراحل فرآیند پرستاری در مدل سازگاری روی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج مطالعه نشان داد که بیمار در ابعاد فیزیولوژیکی، انطباق ادراک از خود، ایفای نقش، استقلال و وابستگی از رفتارهای سازگار و ناسازگاری برخوردار بود، که پس از انجام مراقبت های پرستاری بر اساس الگوی سازگاری روی، برخی از رفتارهای ناسازگار وی کاهش یافت. همچنین بر اساس اطلاعات بدست آمده از پرسشنامه بیمارستانی اضطراب و افسردگی (HADS)، بکارگیری مدل سازگاری روی باعث کاهش اضطراب و افسردگی بیمار در سه مرحله شد. به طوری که نمره کلی پرسشنامه اضطراب و افسردگی در نوبت دوم و سوم نسبت به نوبت اول تکمیل پرسشنامه به ترتیب 67 و 68 درصد کاهش یافت.

نتیجه گیری:

با توجه به نتایج پژوهش حاضر، اجرای برنامه مراقبت پرستاری مبتنی بر مدل سازگاری روی، می تواند بر سازگاری جسمی، روانی و کاهش رفتارهای ناسازگار در بیماران دچار آسیب سوختگی موثر باشد.