پتانسیل درمانی ویروس های انکولیتیک در درمان سرطان ریه ناشی از عوامل شیمیایی جنگی

در جنگ جهانی اول برای اولین بار از سولفور موستارد یا گاز خردل به عنوان یک سلاح شیمیایی استفاده شد. سالیان بعد رژیم بعثی عراق در طول جنگ تحمیلی (هشت سال دفاع مقدس) علیه جمهوری اسلامی ایران از این گاز سمی بر علیه رزمندگان و مردم شهرهای ایران استفاده کرد که با وجود گذشت چندین سال از جنگ، شمار زیادی از جانبازان شیمیایی هنوز هم از عوارض آن رنج می برند. گاز خردل یک ماده آلکیله کننده قوی با خاصیت سیتوتوکسیک و موتاژنیک بوده که در تماس با پوست باعث ایجاد تاول در غشاهای مخاطی و پوست می شود. اغلب به صورت مایع روغنی بی رنگ یا زرد کهربایی است. در غلظت های بالا، بوی مشمیز کننده ای شبیه ترب کوهی، پیاز یا سیر دارد که بیشتر به علت آلودگی با سولفید اتیل و سایر تولیدات جانبی سنتز آن است. مطالعات مختلف ثابت کرده اند که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این گاز سمی، می تواند منجر به اختلالات تنفسی و سرطان ریه شود. با توجه به مقاومت های دارویی و شرایط خاص جانبازان شیمیایی مبتلا به سرطان ریه، یکی از روش های نوین پیشنهادی برای درمان آن ها، استفاده از ویروس های انکولیتیک می باشد. هدف از مطالعه حاضر مروری بر پتانسیل درمانی ویروس های انکولیتیک در درمان سرطان ریه ناشی از عوامل شیمیایی جنگی می باشد.