مقایسه تاثیر تصویرسازی ذهنی و تمرینات واقعی بر قدرت و هایپرتروفی عضلات فلکسور آرنج
ضایعات عضلانی همواره یکی از مشکلات جدی متعاقب حوادث و آسیبهای نخاعی بوده است. تصویرسازی حرکتی یک روش درمانی است که در آن بیمار یک حرکت را تداعی میکند تا اجرای آن را بهبود دهد. با توجه به مطالعات محدود در این زمینه، هدف از این مطالعه، مقایسه تاثیر تصویرسازی ذهنی بر افزایش قدرت و هایپرتروفی عضلات خمکننده آرنج است.
مواد و روش ها:
این مطالعه بر روی 20 فرد سالم، غیر ورزشکار و با میانگین سنی22 الی 25 سال صورت گرفت. قدرت عضلات فلکسور آرنج توسط دستگاه دینامومتر و اندازهگیری هایپرتروفی عضله بایسپس از متر نواری مخصوص استفاده شد. گروه تجربی تمرین قدرتی طراحی شده با دست برتر بر اساس این تحقیق را با استفاده از وزنههای آزاد و در همان لحظه این تمرین را بهصورت ذهنی با دست غیر برتر به مدت 12 هفته و هفتهای 3 روز انجام دادند. جهت مقایسه متغیر بین دست برتر و غیر برتر از آزمون ناپارامتری منویتنی و مقایسه میزان تغییرات حداکثر نیروی انقباضی عضلات از آزمون آماری ویلکوکسان استفاده شد.
یافته ها:
نتایج نشان داد قدرت عضلات فلکسور آرنج و هایپرتروفی در دست برتر و غیر برتر افزایش یافته است.
نتایج نشان داد اگرچه تمرینات واقعی بیشتر از تمرینات ذهنی بر قدرت و هایپرتروفی عضلات فلکسور آرنج تاثیرگذار بوده است، اما تمرینات ذهنی نیز توانایی در حد تمرینات واقعی در تاثیرگذاری بر قدرت و هایپرتروفی عضلات داشته است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.