رابطه جامعه توحیدی و عدالت اجتماعی در کلام امام رضا (ع)

 عدالت از اوصافی است که همه چیز در عالم هستی قابلیت اتصاف به آن را دارند. حقیقت و مفهوم عدالت هم در مورد خدا و افعال او، همچنین در مورد نظام هستی و به طور خاص، در مورد انسان و افعال فردی و اجتماعی او مطرح است. عدالت معیار و میزان حقیقت و حقانیت اشیاء و افعال به شمار می آید. از جمله اموری که متصف به صفت عدالت می شود «اجتماع و جامعه» است، یعنی همان گونه که انسان به عنوان یک شخص متصف به صفت عدالت می شود و او را «عادل»، می نامیم، جامعه و اجتماع نیز قابلیت اتصاف به صفت عدالت را دارد و آن را «جامعه عادلانه» و یا «اجتماع و جامعه عدالت محور» نام گذاری می کنیم. آنچه محور این نوشته را تشکیل می دهد، تبیین توصیفی-تحلیلی رابطه جامعه توحیدی با عدالت اجتماعی در پرتو کلام امام رضا† است. ثمره این پژوهش این است که اساس و مبنای عدالت اجتماعی در نگاه امام رضا† حقیقت توحیدی است و تنها راه برپایی عدالت اجتماعی، شکل گیری جامعه توحیدی و پیاده کردن احکام و دستورات الهی و پایبند بودن افراد جامعه به آن است.