مدل اولویت بندی عملگرهای سرویس در معماری سیستم های حمل ونقل هوشمند شهرهای کشور با بکارگیری الگوی کوداس

در حمل ونقل هوشمند نبود استراتژی واحد منجر به ناهماهنگی جهت گیری دستگاه های تاثیرگذار بر این بخش و نهایتا افت کارایی و بهره وری خواهد شد. بنابراین موضوع اولویت‏بندی پروژه ها، به دلیل محدودیت منابع که مهم ترین آن منابع مالی، نیروی انسانی، تجهیزات و زمان است، ضروری است. بنابراین انتخاب پروژه در سازمان های پروژه محور یک تصمیم حیاتی و دینامیک است. در این پژوهش با در نظر گرفتن مشکلات و نیازهای حمل ونقلی درون شهری کلان شهر اصفهان و استفاده از پرسش نامه هایی که توسط خبرگان امر تکمیل شده است، و با توجه به معیارهای تعیین شده برای حمل ونقل هوشمند و تاثیر هر یک از این معیارها بر تحقق عملگرهای سرویس در شهر اصفهان که الگوی پیشنهادی برای آن در نظر گرفته شده است، به اولویت بندی عملگرهای سرویس با استفاده از روش کوداس پرداخته می شود. در این پژوهش با تعریف یک تابع آستانه برای ارزیابی نزدیکی نسبی عملگرهای سرویس به یکدیگر و سپس تعیین فاصله اقلیدسی و فاصله تاکسی آن ها، ماتریس ارزیابی نسبی محاسبه گردیده است. با توجه به نتایج بدست آمده در شهر اصفهان، عملگرهای سرویس مدیریت تصادفات و سوانح، مدیریت داده های تصادفات و پایش ناوگان حمل ونقل همگانی بیشترین اولویت را در میان سایر عملگرها دارند. این امر نشان دهنده نیاز به برنامه ریزی و اقدام مقتضی جهت مدیریت ایمنی و بحران در معابر درون شهری کشور داشته و افزایش ایمنی کاربران در معابر را در پی خواهد داشت